Μια αποκλειστική, άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε στην «Ελένη» ο Νίκος Γκάλης.
Ο γνωστός μπασκετμπολίστας μιλάει για τα παιδικά του χρόνια στην Αμερική, την σχέση με την οικογένειά του και τι έκανε με τα πρώτα χρήματα που έβγαλε από το μπάσκετ.
«Με κέρδισε το μπάσκετ όταν…»
«Ήρθα το 1979 από την Αμερική στη Θεσσαλονίκη και ένιωθα ότι πήγα σε ένα χωριό. Ταίριαξε στον χαρακτήρα μου, την αγάπησα πάρα πολύ. Έλεγα μέσα μου ότι εγώ θα κατακτήσω αυτήν την πόλη και τη χώρα με αυτά που θα τους δείξω. Ένας εγωιστής αθλητής δε θέλει να χάσει ούτε ένα καλάθι. Πιστεύω ότι κατάφερα αρκετά πράγματα», λέει και συμπληρώνει:
«Ήταν ωραία τα χρόνια στην Αμερική, ο πατέρας μου κατάγονταν από τη Ρόδο και η μητέρα μου από την Κωνσταντινούπολη. Ήμασταν φτωχή οικογένεια και είναι καλό για έναν αθλητή να ξεκινάει από ένα τέτοιο περιβάλλον, γιατί βάζει στόχους, είναι λίγο ‘πεινασμένος’ για να πάει μπροστά. Ο πατέρας μου ήταν μποξέρ, το ακολούθησα και εγώ για λίγο αλλά ερχόμουν με αίματα στο σπίτι και η μητέρα μου έκλαιγε και δεν ήθελα να την στεναχωρώ».
Ο ίδιος αποκαλύπτει πώς τελικά ασχολήθηκε με το μπάσκετ.
«Στην Αμερική έπαιζα όλα τα αθλήματα. Στο μπιλιάρδο μπορούσα να γίνω επαγγελματίας. Έπαιζα μπιλιάρδο και επειδή δεν είχα λεφτά, έβαζα στοιχήματα και έπαιρνα χαρτζιλίκι. Με κέρδισε το μπάσκετ όταν στα playground έπαιζα με μεγαλύτερους σε ηλικία από εμένα και εκείνοι με διάλεγαν. Έτσι κατάλαβα ότι ξεχώριζα και το προχώρησα. Πήγα πανεπιστήμιο και από εκεί έμαθαν στην Ελλάδα ότι ο Γκάλης είναι Έλληνας, γιατί το όνομά μου είναι Γεωργαλής».
Η κορυφαία στιγμή στην καριέρα του
Όσο για το τι έκανε με τα πρώτα χρήματα που έβγαλε ως επαγγελματίας μπασκετμπολίστας;
«Οι γονείς μου ήταν μεγάλοι σε ηλικία όταν με έκαναν, ο πατέρας μου ήταν 64. Ήθελα να έρθω στην Ελλάδα για να βοηθήσω την οικογένειά μου. Με τα πρώτα μου χρήματα έδωσα στους γονείς μου να αγοράσουν έπιπλα. Πήγα στον τότε προπονητή μου στην Αμερική, στους Boston Celtics, και του είπα ότι θα πάω στην Ελλάδα γιατί μου δίνουν τα διπλάσια λεφτά. Του είπα ότι θα ξαναγυρίσω αλλά δε γύρισα ποτέ».
Ο αγαπημένος αθλητής αποκαλύπτει την κορυφαία στιγμή στην καριέρα του.
«Ο κόσμος μπορεί να είναι ο έκτος παίκτης μιας ομάδας. Όταν έπαιζα έκτος έδρας, μπορεί να έπαιζα καλύτερα πολλές φορές γιατί ήθελα να δείξω στους αντιπάλους ότι ‘τους έχω’. Το αποκορύφωμα στην καριέρα μου είναι το Eurobasket που πήραμε το 1987. Άλλαξε όλη την κοινωνία εκείνη την εποχή, δείξαμε στους Έλληνες πως πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους και κάναμε τα νέα παιδιά να ασχοληθούν με το μπάσκετ. Ο κόσμος ζητούσε κάτι και πιστεύω το δώσαμε».
«Στο μπάσκετ πρέπει να σκέφτεσαι σε κλάσματα δευτερολέπτου να πάρεις τη σωστή απόφαση, είναι δύσκολο άθλημα. Για να πετύχει ένας αθλητής μακροχρόνια καριέρα, πρέπει η ψυχολογία του να μην είναι ούτε πολύ ψηλά ούτε πολύ χαμηλά», συμπληρώνει και περιγράφει πώς άλλαξε η ζωή του από την στιγμή που κρέμασε τα παπούτσια του.
«Η επόμενη ημέρα όταν σταμάτησα ήταν δύσκολη. Ξαφνικά μπαίνεις σε μια καινούργια ζωή. Από εκεί που είσαι στα φώτα, ξαφνικά σβήνουν, αλλά ο αθλητής έχει ημερομηνία λήξης».
«Απαιτώ τον σεβασμό»
Ο κορυφαίος αθλητής μίλησε και για την προσωπική του ζωή, για το πόσο σημαντικός είναι ο σεβασμός, την σχέση του με τον Γιάννη Ιωαννίδη και τις γυναίκες της ζωής του.
«Είμαι απλός άνθρωπος, προέρχομαι από μια φτωχή οικογένεια που με έμαθαν να σέβομαι τα πάντα. Θα δείξω τον ίδιο σεβασμό σε έναν εργαζόμενο και τον ίδιο σεβασμό στον πρωθυπουργό. Απαιτώ και εγώ τον σεβασμό όταν κάποιος μιλάει μαζί μου».
Ο ίδιος αποκαλύπτει τον λόγο που δεν έγινε προπονητής.
«Δεν έγινα προπονητής γιατί από την στιγμή που δεν έχω την μπάλα στο χέρι μου, δεν ήθελα ποτέ να με κατηγορήσει κάποιος γιατί έχασε η ομάδα».
Όσο για την σχέση του με τον Γιάννη Ιωαννίδη;
«Ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν φίλος, μεγάλος αδελφός, ήταν άντρας. Αυτό που ήθελε να σου πει, στο έλεγε στο πρόσωπό σου. Η σχέση μας ήταν σαν μια οικογένεια. Θεωρώ ότι ήμασταν φίλοι και είχαμε αλληλοσεβασμό».
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή για έναν αθλητή από την εισαγωγή του στο Hall of Fame. Στην απόσυρση της φανέλας συγκινήθηκα γιατί είναι ένα βραβείο για τον αθλητή», λέει ο ίδιος για την στιγμή που κρέμασε τα παπούτσια του.
Η οικογένειά του
Πλέον, πρώτο ρόλο στη ζωή του έχουν η σύζυγος και η κόρη τους.
«Πλέον είναι πολύ ήσυχη η μέρα μου, θα έλεγα βαρετή. Ξυπνάω, πίνω το καφεδάκι μου και θα κάνω πράγματα με την οικογένειά μου. Η Ελένη ήταν μια πάρα πολύ όμορφη γυναίκα, με κέρδισε όμως το μυαλό της. Είναι χαμηλών τόνων όπως εγώ, είναι πολύ έξυπνη, κάποια στιγμή είχε δουλέψει ως δημοσιογράφος ενώ έχει σπουδάσει φιλοσοφική και νομική».
Όσο για την κόρη τους;
«Η Στέλλα είναι πρωταθλήτρια cheerleading και μου λέει ‘εσύ δεν είσαι τώρα πρωταθλητής, εγώ είμαι’. Η κόρη μου είναι πάρα πολύ καλό κορίτσι, πάρα πολύ έξυπνη και χαίρομαι που βρήκε το αντικείμενο που της αρέσει. Δεν την πίεσα ποτέ και θεωρώ ότι είναι λάθος των γονέων όταν το κάνουν στα παιδιά τους. Είμαι περήφανος όταν την βλέπω στους αγώνες. Στη γέννησή της η γυναίκα μου νόμιζε ότι έβγαινα εγώ, επειδή το παιδί είχε μεγάλες πλάτες. Η κόρη μου ξέρει ποιος είμαι και το σέβεται.
»Η μάνα με την κόρη έχουν άλλη σχέση, σε εμένα μπορεί να ντρέπεται σε κάποια πράγματα. Έχουμε ειλικρινή σχέση και δε λέμε ψέματα ο ένας με τον άλλον».
Ο Νίκος Γκάλης διατηρεί το site «nickgalis.com» όπου προμηθεύεται ρούχα και αντικείμενα με την υπογραφή του.
«Πάει καλά», κατέληξε.
