Δεν έχει τέλος η φρίκη στο Ισραήλ μετά και την επίσημη έναρξη του πολέμου εναντίον της Χαμάς, με τον αριθμό των νεκρών να αυξάνεται δραματικά και τον φόβο ότι τα χειρότερα είναι μπροστά.
Οι ιστορίες όσων κατάφεραν να επιζήσουν των σφαγών της Χαμάς συγκλονίζουν για τα όσα έζησαν και είδαν να συμβαίνουν γύρω τους.
Μία τέτοια είναι η ιστορία ενός επιζώντα του φεστιβάλ «Supernova» στο οποίο 260 άνθρωποι σκοτώθηκαν από ενόπλους.
«Ήρθαν τα πάνω κάτω»
«Περπατούσα στο Φεστιβάλ ‘Supernova’ όπου ήμουν bartender και η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη. Οι άνθρωποι διασκέδαζαν πολύ, χόρευαν, περνούσαν καλά και γύρω στις 06.30 το ξημέρωμα ήρθαν τα πάνω – κάτω. Η Χαμάς και η παλαιστινιακή Τζιχάντ εκτόξευαν ρουκέτες σε εμάς, οι άνθρωποι πάθαιναν κρίσεις πανικού, έκλαιγαν και έτρεχαν παντού χωρίς να έχουν ιδέα για το τι ακριβώς έκαναν», λέει μιλώντας στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!».
«Προσπαθήσαμε να βρούμε τον δρόμο για την κεντρική οδό, αλλά είδαμε ένα αυτοκίνητο με δύο νεκρές σωρούς. Οι άλλοι άνθρωποι μας είπαν να επιστρέψουμε στα χωράφια επειδή το αυτοκίνητο είχε πάνω νεκρούς ανθρώπους και πράγματι το κάναμε. Περπατήσαμε 10 χλμ. χωρίς νερό, κάτω από τον ήλιο, μην γνωρίζοντας κάποιον που να μπορούσε να μας κρατήσει ασφαλείς, με τρομοκράτες να μας περικυκλώνουν, νεκρούς ανθρώπους ακριβώς από πίσω μας, αλλά τα καταφέραμε και βγήκαμε ζωντανοί».
Ο ίδιος αναφέρεται στις δύο γυναίκες που έχουν καταγραφεί σε βίντεο να αρπάζονται από μαχητές της Χαμάς.
«Η Noa Argamani είναι μια καλή μου φίλη. Όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες, απήχθη, όχι από ένοπλους ανθρώπους, αλλά από απλούς πολίτες που είχαν ως σκοπό τους τη δολοφονία. Πήραν τη Noa και τον σύντροφό της στη Γάζα απλώς επειδή ήταν Εβραίοι, απλώς επειδή ήθελαν να τους ‘χρησιμοποιήσουν’ για να ελευθερώσουν Παλαιστινίους τρομοκράτες.
»Και τη Shani Louk την γνωρίζω. Ήταν φίλη φίλων μου. Την γνώριζα πριν από 6 χρόνια και θυμάμαι ότι ήταν ένας καλός άνθρωπος, η απόλυτη ‘χίπισσα’. Μοίραζε αγάπη, χαμογελούσε, δεν επέκρινε. Πήραν έναν καλό άνθρωπο και το μόνο που ελπίζω είναι να είναι ακόμα ζωντανή, είναι η μόνη ελπίδα».
