Με τον γνωστό του αυτοσαρκασμό αλλά και το καυστικό του χιούμορ, ο Γούντι Άλεν, ένας εκ των κορυφαίων σκηνοθετών στον κόσμο λίγο πριν έρθει στην Αθήνα για την πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας του, «Γυρίσματα της τύχης», μίλησε στο MEGA και τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο. Ο σκηνοθέτης μίλησε και στα «ΝΕΑ» για την νέα του ταινία.
Λίγο πριν από την άφιξη του Γούντι Άλεν στην Αθήνα, για την πανελλήνια πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας του, «Γυρίσματα της τύχης» που θα βγει στις αίθουσες στις 27 Σεπτεμβρίου, αλλά και της συναυλίας του στο Θέατρο Ηρώδου Αττικού, ο διάσημος σκηνοθέτης έδωσε το παρόν στο φεστιβάλ Βενετίας, για να παρουσιάσει την ταινία του εκτός συναγωνισμού και συνάντησε τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο MEGA.
-Δημοσιογράφος: «Άμα βρίσκατε επένδυση για ταινία στην Αθήνα, θα φτιάχνατε ταινία εκεί;»
-Γούντι Άλεν: «Στην Αθήνα έχω πάει ελάχιστες φορές, δεν την γνωρίζω καλά, αλλά άμα κάποιος μου έλεγε να κάνω ταινία στην Αθήνα και είχα κάποια ιδέα, θα την έκανα. Πιστεύω ακράδαντα στην τύχη, δεν έχει σημασία πόσο καλός είσαι σε κάτι. Εάν δεν είσαι τυχερός, το να είσαι απλά καλός δεν θα σε βοηθήσει, είναι σημαντικό».
Ο γνωστός δημιουργός αυτοσαρκάζεται, όπως άλλωστε συνηθίζει, για τις ικανότητές του ως μουσικός και δεν χάνει το χιούμορ του.
-Δημοσιογράφος: «Aνυπομονείτε για το κλαρινέτο που θα παίξετε στην πρεμιέρα σας στην Αθήνα;»
-ΓούντιΆλεν: «Απολαμβάνω το να παίζω κλαρινέτο, αλλά είμαι απαίσιος μουσικός. Παρ’ όλα αυτά, περιβάλλομαι από απίστευτους μουσικούς, οπότε το απαίσιο παίξιμό μου το αντιλαμβάνεται κάποιος λιγότερο».
Ο 88χρονος Αμερικανός δημιουργός στη συνέντευξη Τύπου της ταινίας στη Βενετία, απάντησε σε ερώτηση του δημοσιογράφου, Γιάννη Ζουμπουλάκη της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», για το αν για εκείνον ήταν εύκολη η διαδικασία των γυρισμάτων της συγκεκριμένης ταινίας, εξαιτίας του παράγοντα της γαλλικής γλώσσας που δεν γνώριζε.
«Αν για παράδειγμα δει κάποιος μια γιαπωνέζικη ταινία, μπορεί να καταλάβει αν η υποκριτική είναι καλή, ακόμα κι αν δεν ξέρει ιαπωνικά. Επομένως, θα έλεγα ότι όλα έγιναν πολύ απλά. Γνωρίζοντας αυτά που είχα γράψει στο σενάριο, ήμουν σε θέση να αντιληφθώ τα όσα λέγονταν».
