Η σύζυγος του Ντέιβιντ – Άντριου Γουόλστενχιουλμ, 69 χρόνων, του Βρετανού τουρίστα που χάθηκε στη Σέριφο το πρωί της Παρασκευής 25 Ιουνίου 2021, μίλησε εκ νέου δύο χρόνια μετά στην κάμερα της εκπομπής για το Γολγοθά που βιώνει και για την αδιαφορία των παραγόντων στο νησί.
«Δεν είχα καθόλου πληροφορίες. Έχω έρθει σε επαφή με τον δήμαρχο της Σερίφου μερικές φορές και είπε ότι θα έκαναν κι άλλες έρευνες όταν θα βελτιωνόταν ο καιρός, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει κάτι. Θέλω να βεβαιωθώ ότι έχουν ψάξει στον Άγιο Παντελεήμονα όπου η Vodafone μας ενημέρωσε πως στη γύρω περιοχή ήταν το τελευταίο στίγμα του κινητού του. Έχω μπροστά μου ένα χάρτη και φαίνεται πως υπάρχει κι ένα ακόμα βουνό, όχι τόσο ψηλό όσο αυτό κοντά στη Χώρα, το οποίο ονομάζεται “Όρος”. Αναρωτιέμαι αν υπήρχε περίπτωση ο Ντέιβιντ να είχε πάει στο συγκεκριμένο βουνό. Επειδή έχει κάποιες απότομες κλίσεις, σκέφτομαι μήπως έπεσε από κάποιο σημείο. Μου φαίνεται απλώς πάρα πολύ περίεργο το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί τίποτα», ανέφερε χαρακτηριστικά η Χάιντι Γουόλστενχιουλμ.
Η ίδια σε μία απέλπιδα προσπάθεια, κάνει έκκληση σε όποιον μπορεί να γνωρίζει κάτι, να μιλήσει για να μπει ένα τέλος στην αγωνία της.
«Κάνω έκκληση για οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να έχει κάποιος. Εδώ δεν είχαμε κανένα απολύτως νέο απ’ όταν ενημερώσαμε την αστυνομία στο Γιόρκσαϊρ που μένουμε. Έχουν όμως τα οδοντιατρικά του αρχεία αλλά και το DNA, ώστε στην περίπτωση που βρουν τον Ντέιβιντ, να μπορέσουμε να δώσουμε αυτές τις πληροφορίες για να γίνει ταυτοποίηση. Δεν μπορώ να φανταστώ πως είναι ακόμα κάπου ζωντανός. Αυτό που θέλουμε είναι να υπάρξει ένα κλείσιμο.»
Αποκλείει το ενδεχόμενο να έχει κάνει ο ίδιος κακό στον εαυτό του, καθώς δεν είχε δώσει τέτοια δείγματα και είχε σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια τις επόμενες ημέρες των διακοπών τους.
«Είχε νοικιάσει αμάξι για την επόμενη μέρα για να πάμε στα διάφορα μνημεία. Είχε κλείσει ακόμα και τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια για να επισκεφτούμε και άλλα νησιά και ανυπομονούσε γι’ αυτό. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο πέρα από ένα ατύχημα, είτε ιατρικού περιεχομένου ή να έπεσε ο ίδιος.»
Εγκαλεί για αναλγησία και προχειρότητα τις τοπικές αστυνομικές αρχές που επιλήφθηκαν της εξαφάνισης.
«Η αστυνομία εδώ έχει πάρει τη χτένα και την οδοντόβουρτσά του, αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει σταλεί στις ελληνικές αρχές, γιατί δε μας έχουν ζητήσει κάτι. Κι εγώ δεν θα ήθελα απλώς να τα στείλουμε γιατί μπορεί να παραμείνουν σε κάποιο μικρό γραφείο, μέσα σ’ ένα ντουλάπι και μετά απλώς να χαθούν, καθώς δεν υπάρχει μεγάλη οργάνωση. Εδώ για κάθε περιστατικό ανοίγει φάκελος στην αστυνομία από τον οποίο παίρνεις έναν αριθμό αναφοράς, κάτι το οποίο δε συνέβη με την εξαφάνιση του συζύγου μου στη Σέριφο. Ο αστυνομικός έγραψε απλώς κάποιες σημειώσεις σε ένα χαρτάκι και δε μου έδωσε κανέναν επίσημο αριθμό αναφοράς», κατέληξε εμφανώς απογοητευμένη.
