Ο Στέφανος Γωγάκος, επιβάτης της μοιραίας αμαξοστοιχίας, περιέγραψε στο MEGA τα δραματικά λεπτά της σύγκρουσης που άφησε πίσω της 57 νεκρούς.
Ο κος Γωγάκος ταξίδεψε το πρωινό της 28ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα για επαγγελματικούς λόγους και είχε κλείσει εισιτήριο με τo Intercity 52 για να επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη.
Ο ίδιος βρισκόταν στο βαγόνι 5 και περιέγραψε καρέ καρέ τα λεπτά της σύγκρουσης στα Τέμπη.
«Ήμουν στο βαγόνι 5, δεν ήμουν στα μπροστινά βαγόνια που υπέστησαν ζημιά. Στη στάση που έκανε το τρένο στα Παλαιοφάρσαλα μας ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν μία 15λεπτη αναγκαστική στάση λόγω τεχνικών προβλημάτων. Αυτό μας ανησύχησε λίγο στην αρχή, αλλά δεν έγινε τίποτα. Προχωρήσαμε προς Λάρισα. Στη Λάρισα μπήκαν πέντε πολύ νέοι φοιτητές, που πήγαιναν στη Θεσσαλονίκη. Δεν υπήρχε καμία κενή θέση στο βαγόνι 5», είπε.
«Κοντά στα Τέμπη, εκεί που ήμασταν ανέμελοι, αισθανήθηκαμε ένα μεγάλο κρότο. Το βαγόνι μας τιναζόταν στον αέρα. Σπάνε όλα τα τζάμια και όλα τα θραύσματα ήρθα πάνω στα κεφάλια και τα σώματά μας. Δεν υπήρχε ρεύμα, ήμασταν σε ένα σκοτάδι. Τα παιδιά έκλαιγαν. Το βαγόνι είχε πάρει κλίσει προς τον γκρεμό στην άλλη πλευρά του δρόμου».
Ο Στέφανος Γωγάκος κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης χτύπησε το κεφάλι του στην οροφή και τραυματίστηκε.
Πάνω στον πανικό που επικρατούσε οι επιβάτες προσπάθησαν να πηδήξουν από τα παράθυρα του βαγονιού, καθώς η πόρτα εξόδου ήταν κλειστή. Οι υπάλληλοι του σταθμού άνοιξαν την πόρτα της εξόδου και έτσι κατάφεραν οι επιβάτες να βγουν με ασφάλεια έξω από το βαγόνι.
«Κάποιος φώναξε «δεν πάμε να πηδήξουμε από το παράθυρο;», γιατί η πόρτα εξόδου ήταν κλειστή. Εμφανίστηκαν δύο υπάλληλοι του σταθμού και μας είπαν να μην πηδήξουμε από το παράθυρο, γιατί από κάτω ήταν γκρεμός. Μας άνοιξαν την πόρτα εξόδου για να βγούμε. Έξω σκοτάδι μαύρο. Προχωρούσαμε με τους φακούς σε ένα χωματόδρομο και βγήκαμε στο ξέφωτο. Όταν έγινε η σύγκρουση είδαμε τη μεγάλη φωτιά και ο καπνός έμπαινε μέσα στο βαγόνι μας. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική», δήλωσε.
