Η Θώμη, η Χρύσα και η Αναστασία, οι τρείς ξαδέρφες που έχασαν τη ζωή τους στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη ήταν αχώριστες.
Τα τρία κορίτσια ήταν αχώριστες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις καλοκαιρινές τους διακοπές όπου διασκέδαζαν χαρούμενες, στις νυχτερινές τους εξόδους αλλά και πριν λίγο καιρό όπου έγιναν νονές του ίδιου παιδιού.
Οι βάφτιση είχε γίνει στο Καστράκι από όπου και κατάγονταν τα 3 κορίτσια.
Οι γονείς τους δεν μπορούν να πιστέψουν το κακό που βρήκε τις οικογένειές τους.
«Από τη Λάρισα μέχρι τα Τέμπη. Αυτή ήταν η διαδρομή που πρόλαβαν τα κοριτσάκια μας να κάνουν».
«Ίσως φτάσουμε κάποτε»
Ήταν η πρώτη φορά που τα τρία κορίτσια ταξίδεψαν με το τρένο και αυτές ήταν οι τελευταίες αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η φράση της ανάρτησης μοιάζει προφητική.
«Ίσως φτάσουμε κάποτε».
Αυτό έγραψε ένα από τα τρία κορίτσια ενώ περίμεναν στον σταθμό το τρένο για να επιβιβαστούν για Θεσσαλονίκη.
Το δεύτερο βίντεο είναι μέσα από το μοιραίο τρένο. Το βαγόνι τους ήταν το νούμερο 5 όμως, είχαν πάει στην καφετέρια για να αγοράσουν κάτι την στιγμή της φονικού δυστυχήματος.
Η Θώμη σπούδαζε φαρμακευτική και τα άλλα δύο κορίτσια, η Χρύσα και η Αναστασία, αισθητική.
Ο θείος των κοριτσιών απαρηγόρητος. Έχασε τρεις ανιψιές.
Τις οικογένειες των θυμάτων έχει αναλάβει ο Αλέξης Κούγιας που μεταφέρει το δράμα των γονιών που δεν ξέρουν πως θα κάνουν την κηδεία των κοριτσιών τους.
Συγκλονιστικές μαρτυρίες
«Σηκωθήκαμε και κοιταζόμασταν δεν ξέραμε αν ζούμε ή όχι».
Ο Δημήτρης Αράπης περιγράφει στο LIVE NEWS τις στιγμές που έζησε μέσα στο μοιραίο τρένο.
Από την στιγμή που χοροπηδάει μέχρι που σταμάτησε δεν ξέραμε τι θα γίνει αν θα μας λιώσει.
Όταν τελικά σταμάτησε και κατάλαβε ότι ήταν ζωντανός προσπάθησε μαζί με όσους άλλους μπορούσαν να βγουν.
Το βαγόνι ήταν στον αέρα. Σκέφτηκε ένας να ρίξουμε τις τσάντες για να μαλακώσει και έτσι κάναμε. Όποτε μπορούσα περπατούσα, αλλιώς μπουσουλούσα.
Πήρα την μητέρα μου για να ξέρει ότι προσπαθούμε να απεγκλωβιστούμε και μετά την ξαναπήρα όταν βγήκα για να ξέρει.
Τις στιγμές του πανικού μέσα από το νοσοκομείο όπου ακόμα νοσηλεύεται περιγράφει και ο Λάζος Παπαζήσης.
Βοήθεια φώναζαν, τα κορίτσια τσίριζαν. Οι πόρτες κλειδώθηκαν δεν μπορούσαμε να ανοίξουμε. Βλέπω ένα παιδί έσπασε με πυροσβεστήρα το τζάμι και σιγά σιγά ένας ένας βγαίναμε από το παράθυρο. Μετά έσβησαν τα φώτα δεν βλέπαμε.
Είναι ένας από τους λίγους επιβάτες που κατάφεραν να βγουν ζωντανοί από το δεύτερο βαγόνι της μοιραίας αμαξοστοιχίας που τράβηξε στον θάνατο 57 ανθρώπους.
