Μέσα στην Αθηναϊκή Λέσχη, κάτω από το πορτρέτο της γιαγιάς του Φρειδερίκης και με φόντο εκείνο του πατέρα του, ο Παύλος Γκλύξμπουργκ έδωσε συνέντευξη στη γαλλική Point De Vue και έστειλε μια σειρά από μηνύματα για τον ρόλο που επιθυμεί, το μέλλον της τέως βασιλικής οικογένειας αλλά και τα παραλειπόμενα από τις συνεννοήσεις με την κυβέρνηση για την κηδεία του Κωνσταντίνου.
Η συνέντευξη δόθηκε μια μέρα πριν το μνημόσυνο του περασμένου Σαββάτου. O Παύλος αισθάνεται την ανάγκη να ευχαριστήσει τον κόσμο που του συμπαραστάθηκε και να πάρει ξεκάθαρη θέση για το μέλλον.
«Ευχαριστώ τον κόσμο για τον σεβασμό που έδειξε, στον πατέρα μου και σε εμάς. Το αν οι άνθρωποι πιστεύουν στη μοναρχία ή όχι, δεν έχει σημασία. Απέτισαν φόρο τιμής σε ένα ιστορικό πρόσωπο. Εκ μέρους της οικογένειάς μου τους ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου».
Μέσα από τη συνέντευξη, ο Παύλος ξεκαθαρίζει πως όχι μόνο δεν έχει την παραμικρή πολιτική φιλοδοξία, αλλά και πως δεν σκοπεύει με κανένα τρόπο να αμφισβητήσει το πολίτευμα. Ούτε εκείνος, ούτε μελλοντικά ο μεγαλύτερος γιος του.
«Δεν πρόκειται να αναλάβω επίσημο ρόλο, ούτε και αυτός. Το μόνο που μπορώ να του προτείνω είναι να ακολουθήσει το παράδειγμα του παππού του, να είναι καλός άνθρωπος όπως ελπίζω να είμαι και εγώ. Τον ενθαρρύνω επίσης να εξερευνήσει όλα όσα τον ενδιαφέρουν, να μην παγώσει σε ένα παρελθόν που έχει περάσει».
Και συμπληρώνει:
«Δε θα αλλάξω ποτέ την στάση μου. Ο κόσμος θα με δει όπως είμαι: αρχηγός της οικογένειας. Ο Παύλος για όλους. Η Ελληνική Δημοκρατία υπάρχει σχεδόν πενήντα χρόνια. Ελπίζω οι ηγέτες της να μας βλέπουν ως ανθρώπους καλής θέλησης. Δεν είμαστε εδώ για να αλλάξουμε το Σύνταγμα, αλλά για να βοηθήσουμε τη χώρα μας να προχωρήσει. Ποτέ δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με τους ηγέτες άμεσα».
Η κηδεία του τέως & το λαϊκό προσκύνημα
Για πρώτη φορά αποκάλυψε ένα κομμάτι από τα όσα έγιναν στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν ο ίδιος και τα αδέρφια του έφτασαν για να συζητήσουν τα της κηδείας του Κωνσταντίνου.
«Δεν είχαμε ιδέα πώς θα ήταν η τελετή, μια κηδεία με τιμές αρχηγού κράτους ή μια ιδιωτική εκδήλωση. Όταν αποφασίστηκε η δεύτερη επιλογή, εξήγησα αμέσως ότι η αδελφή του πατέρα μου είναι βασιλική σύζυγος της Ισπανίας και μητέρα του βασιλιά και η αδελφή της μητέρας μου βασίλισσα της Δανίας, έτσι θα υπήρχαν αναγκαστικά επίσημες αντιπροσωπείες. Ο βασιλιάς Κάρολος έχει υιοθετήσει την παράδοση της μητέρας του να μην έρχεται σε κηδείες στο εξωτερικό».
Το μόνο παράπονο που εκφράζει προσεκτικά, έχει να κάνει με τη διάρκεια του λαϊκού προσκυνήματος.
«Θα θέλαμε να τους δώσουμε μια ολόκληρη μέρα, αλλά αυτό δεν ήταν δυνατό. Αυτό που έχει ενδιαφέρον και πρέπει να σημειωθεί είναι η παρουσία πολλών νέων στο πλήθος, όχι μόνο γνωστών του πατέρα μου. Σίγουρα επειδή κατάλαβαν ότι ήταν ένα ιστορικό γεγονός. Ο πατέρας μου ήταν αρχηγός του κράτους, βασιλιάς, χρυσός Ολυμπιονίκης. Πολλοί δεν τον γνώριζαν, αλλά ήθελαν να αποτίσουν φόρο τιμής σε μια προσωπικότητα, ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας».
Η δημοσιογράφος του γαλλικού περιοδικού ρωτάει τον Παύλο τι σημαίνει και τι αλλάζει τώρα που ο ίδιος αυτοπροσδιορίζεται ως ο νέος αρχηγός της οικογένειας συνολικά.
«Στην περίπτωσή μου βέβαια, κληρονόμησα αυτόν τον ρόλο από τον πατέρα μου, χωρίς να συνδέεται με καμία ευθύνη σε κρατικό επίπεδο, απλώς σε επίπεδο οικογένειας. Ο ρόλος μου θα είναι να διατηρήσω το παράδειγμα της οικογένειάς μου. Και να ενθαρρύνω τη δική μου οικογένεια να αναλάβει τον ρόλο της στο μέλλον. Είμαι τυχερός που έχω δίπλα μου τη γυναίκα μου Μαρί-Σαντάλ, μια υπέροχη γυναίκα που μεγάλωσε τα πιο υπέροχα παιδιά».
Ο Παύλος δηλώνει οικονομικά αυτοδημιούργητος και ανεξάρτητος όπως λέει σε έναν σύγχρονο κόσμο.
«Ήμουν αρκετά τυχερός που μπόρεσα να ακολουθήσω μια ανεξάρτητη πορεία μέχρι τώρα, κατά τη διάρκεια της οποίας έχτισα τη δική μου επιχείρηση στα οικονομικά πριν από είκοσι χρόνια. Μου επιτρέπει να είμαι παραγωγικός και ανεξάρτητος σε έναν σύγχρονο κόσμο».
Σημείο αναφοράς στην τέως βασιλική οικογένεια παραμένει η Άννα Μαρία, με τον Παύλο και τα τέσσερα αδέρφια του να μιλούν μαζί της καθημερινά.
«Η μητέρα μου είναι καλά, ακόμα κι αν πρέπει να ξεκινήσει μια νέα ζωή, χωρίς αυτόν με τον οποίο έχει μοιραστεί τα πάντα για εξήντα χρόνια. Η οικογένειά μας είναι ενωμένη. Υπάρχει πάντα ένας από εμάς μαζί της. Οι δύο αδερφές μου Θεοδώρα και Αλεξία κατάφεραν να μείνουν μαζί της για λίγο. Ο αδερφός μου ο Νικόλας μένει εδώ, ο άλλος αδερφός μου ο Φίλιππος κι εγώ πηγαίνουμε πέρα δώθε».
«Ψάχναμε να αγοράσουμε ένα σπίτι στην Ελλάδα εδώ και καιρό και από τότε που πέθανε ο πατέρας μου υπήρχαν πολλές φήμες. Μπορεί να είναι στην Αθήνα, θα εξαρτηθεί από το τι θα βρούμε», είπε για την αγορά ακινήτου.
Αποφασισμένος να πορευτεί με τον άτυπο τίτλο του αρχηγού της τέως βασιλικής οικογένειας, ο Παύλος επαναλαμβάνει ότι από εδώ και στο εξής θα επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα, για να βλέπει τη μητέρα και τον αδερφό του Νικόλαο, αλλά και για να την γνωρίσει ακόμα καλύτερα.
