Είναι οι κραυγές του πατέρα. Οι κόρες του βρίσκονται κάτω από τα συντρίμμια…
Χτυπά με μανία την πέτρα στα ερείπια και ουρλιάζει. Ύστερα ζητά απ’ όλους να σιωπήσουν και καρτερά ν’ ακούσει έναν ψίθυρο από τα παιδιά του.
ΔεΝ τις ακούει… Φωνάζει ξανά. Δεν έχει φύγει λεπτό, Uα μείνει εκεί ώσπου να τις βρει. Δεν θα εγκαταλείψει ποτέ τα παιδιά του.
Εκείνοι που τα κατάφεραν
Το αγόρι φοβάται και πονάει. Άντεξε 103 ώρες θαμμένος ζωντανός. Βγήκε ξανά στο φως… Λίγο μένει… Οι διασώστες είναι εκεί.
Ο μικρός τα κατάφερε. Ένα ακόμα θαύμα…
Στη θέα ενός βρέφους μόλις 10 ημερών όλοι λυγίζουν. Η Γιαγκίς Ουλάς είναι μόλις 10 ημερών και άντεξε για περισσότερο από δύο ημέρες κάτω από τα συντρίμμια. Την απεγκλώβισαν από τα χαλάσματα μαζί με τη μητέρα της στο Χατάϊ 90 ώρες μετά το σεισμό.
Μια μικρή ηρωίδα που έδωσε ξανά δύναμη στους διασώστες να συνεχίσουν τις προσπάθειες στα χαλάσματα, ακόμη κι αν οι ελπίδες πια λιγοστεύουν λεπτό το λεπτό…
Μετά από 94 ώρες, οι διασώστες απεγκλωβίζουν τον 17χρονο Αντνάν, που ήταν παγιδευμένος στο υπόγειο διαμέρισμα κτιρίου που κατέρρευσε. Η μητέρα του και τα αδέρφια του πέφτουν πάνω του, τον αγκαλιάζουν, τον φιλούν. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι τα κατάφερε…
Επί τέσσερις ημέρες μια διασώστρια του μίλαγε συνέχεια για να μη κοιμηθεί. Τώρα πια, μπορεί κι εκείνη να τον αγκαλιάσει…
Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ο νεαρός είπε αργότερα, ότι, τις τελευταίες μέρες έπινε τα ούρα του για να καταφέρει να επιβιώσει.
Έβαλαν «ασπίδα» το κορμί τους
Οι διασώστες στο Καχραμάν Μαράς σώζουν ένα αγοράκι 6 ετών, 88 ώρες μετά το φονικό χτύπημα του εγκέλαδου. Όλο του το πρόσωπο έχει καλυφθεί με χώμα.
Λίγα μέτρα πιο κάτω, οι διασώστες είχαν καταφέρει να βγάλουν μέσα από τα χαλάσματα ζωντανό ένα παιδί ενός έτους, μαζί με τη μητέρα του μετά από 81 εφιαλτικές ώρες αναμονής.
Αυτήν την εικόνα είναι αδύνατο να τη χωρέσει ο νους. Ο πατέρας είναι νεκρός. Με το κορμί του, κάλυψε το παιδί του για να το προστατεύσει και τα κατάφερε.
Το παιδί είναι θαμμένο στα χώματα. Οι διασώστες τον τραβούν. Το παιδί αναπνέει. Σώθηκε. Ο πατέρας του που δεν υπάρχει πια, έγινε ασπίδα για να ζήσει.
Η μικρούλα είναι κατατρομαγμένη. Ο διασώστης σκάβει με τα χέρια του στα ποδαράκια του παιδιού για να μπορέσει να της κάνει χώρο να κινηθεί.
Οι άνδρες των σωστικών συνεργείων έχουν συρθεί μες τα συντρίμμια για να φτάσουν το παιδί. Τα καταφέρνουν. Κάνουν μια ανθρώπινη αλυσίδα για να τη βγάλουν ξανά στο φως.
Άλλο ένα κοριτσάκι 4 μόλις ετών, ανασύρεται ζωντανό τα ξημερώματα, μέσα από τα συντρίμμια.
Ατελείωτη χαρά πλημμυρίζει τους διασώστες που κατάφεραν να απεγκλωβίσουν έστω κι έναν άνθρωπο ζωντανό. Κάθε μια μάχη για τη σωτηρία ενός ανθρώπου είναι μια νίκη που δεν θα ξεχαστεί ποτέ…
