Το τελευταίο «αντίο» θα πουν αύριο στο πρώτο νεκροταφείο Αθηνών συγγενείς, φίλοι και θαυμαστές του Νίκου Ξανθόπουλου, του ηθοποιού που μεσουράνησε τη δεκαετία του ‘60 παίζοντας ρόλους που τον έκαναν να ταυτιστεί με τα βάσανα και τα όνειρα του απλού καθημερινού λαϊκού ανθρώπου εκείνης της εποχής.
Ήταν ο κύριος εκφραστής της φτωχολογιάς, της προσφυγιάς και του μόχθου. Το «παιδί του λαού» τόσο στο κινηματογραφικό πλατό, όσο και στο πάλκο, ενσάρκωσε τον εαυτό του. Τον άνδρα που παλεύει με εντιμότητα και αξιοπρέπεια να προκόψει και που στο τέλος τα καταφέρνει με κόπο και επιμονή.
«Εκείνο που τον χαρακτήριζε ήταν ότι δεν ήθελε να παίξει τον βασιλιά Ληρ ή έναν μεγάλο ρόλο. Αυτό που ήθελε ήταν να κάνει μια μεγάλη οικογένεια, να αγαπάει πολύ την Ελλάδα και να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο. Ήταν πιστός σύζυγος, έκανε παιδιά καταπληκτικά, έμενε στο κτήμα του, όπως ήθελε. Του άξιζε να εκπληρωθούν τα όνειρά του», αναφέρει η Άννα Φόνσου.
Το όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε
Κι όμως το πρώτο του όνειρο δεν κατάφερε να το υλοποιήσει. Είχε τόσο πάθος με τα βιβλία που ήθελε να γίνει βιβλιοπώλης. Άλλωστε, όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος και σε μια ανάρτησή του στο Facebook, αυτό ήταν και το πρώτο δώρο που είχε ζητήσει από τον πατέρα του.
«Θυμάμαι το πρώτο δώρο πού ζήτησα από τον πατέρα μου ήταν βιβλίο, κι οι περισσότεροι φίλοι μου είναι εκδότες και βιβλιοπώλες παρά ηθοποιοί. Όνειρό μου ήταν πάντα ν’ ανοίξω κάποτε ένα βιβλιοπωλείο. Όχι να πουλάμε, να μαζευόμαστε και να συζητάμε».
«Έφυγε» στα 89 του χρόνια και δεν πρόλαβε να ξαναπάει στην αγαπημένη του Μυτιλήνη, τόπο καταγωγής της λατρευτής του γυναίκας Εριφύλης. Λίγο πριν το τέλος ζήτησε από τα παιδιά του να ταφεί στο παρεκκλήσι της Αγίας Παρασκευής που είχε φτιάξει στο κτήμα του στην Παιανία. Ούτε αυτό όμως μπορεί να γίνει.
Όπως ανακοίνωσε η οικογένειά του, η κηδεία του Νίκου Ξανθόπουλου θα είναι πολιτική και θα γίνει στη 13.00 το μεσημέρι στο Α’ νεκροταφείο. Αμέσως μετά θα μεταφερθεί στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας.
Σεμνός και ταπεινός, το «παιδί του λαού» έφυγε για το μεγάλο ταξίδι με αξιοπρέπεια και εντιμότητα, όπως σε όλη τη διαδρομή του.
Παρά την αγάπη του κόσμου, η σορός του δε θα τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα λόγω της κατάστασης της υγείας της συζύγου του.
Θα φύγει όπως έζησε. Αθόρυβα και ήσυχα.
