Ήταν Σεπτέμβριος του 2013 όταν ξεκίνησε η λειτουργία του κέντρου υποδοχής στη Μόρια, στον χώρο πρώην στρατοπέδου.
Δύο χρόνια μετά, η κατάσταση χαρακτηρίζεται ήδη οριακή.
Στο αποκορύφωμα της προσφυγικής κρίσης δημιουργείται στη Μόρια το Κέντρο Υποδοχής και Ταυτοποίησης Λέσβου. Στον υπερπληθυσμό, που άγγιζε μέχρι και τους 25.000 πρόσφυγες αλλά και στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στο καμπ, αναφέρονται πολλά εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ, με τα τελευταία να χαρακτηρίζουν συχνά τη Μόρια ως «Κόλαση» και «ντροπή για την Ευρώπη».
Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν.
«Βρισκόμαστε στον χώρο του παλιού ΚΥΤ Μόριας, ήταν ένας εφιάλτης που πέρασε επί του παρόντος. Όπως βλέπετε πίσω μας υπάρχουν μονάχα συντρίμμια, τα οποία προσπαθούμε να συμμορφώσουμε και κάνουμε ορισμένες ενέργειες», λέει ο Ιωάννης Μστρογιάννης, πρόεδρος Μόριας.
Στις 9 Σεπτεμβρίου 2020 ήταν η απαρχή της ολικής καταστροφής του ΚΥΤ Μόριας και η λύτρωση για διαμένοντες και γηγενείς λόγω των άθλιων συνθηκών που επικρατούσαν σ’ αυτό.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά, ακόμη η χρόνια πληγή δεν έχει κλείσει. Δεν έχει αποδοθεί ο χώρος στον δήμο, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί καμία εργασία για το σχέδιο ανάπλασης.
«Έχουν μείνει εδώ όλα τα καμένα πίσω, έχει καταστραφεί η περιοχή του ελαιώνα γύρω, έχουν βέβαια προβλεφθεί αποζημιώσεις, οι οποίες κατ’ εμέ είναι ελάχιστες και καθυστερούμε και στην απόδοση των αποζημιώσεων λόγω χρονοβόρων διαδικασιών και πολύ αργών».
Δύο χρόνια μετά και στην πλειονότητα τα καταστραμμένα κτήματα και οικήματα δεν έχουν επιδιορθωθεί από τους ιδιοκτήτες, μιας και οφείλονται αποζημιώσεις του ’19 και ’20.
