Ο δικηγόρος της Ρούλας Πισπιρίγκου, Όθων Παπαδόπουλος και η κλινική ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια, Φραντζέσκα Καραγιάννη, μίλησαν στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για το υπόμνημα της 33χρονης στην Ανακρίτρια.
Ο κ. Παπαδόπουλος αναφέρθηκε στο υπόμνημα της Ρούλας Πισπιρίγκου και την υποστήριξη της αθωότητάς της.
«Το συγκεκριμένο κατηγορητήριο έχει την ιδιότητα του να μην εξειδικεύει την πράξη. Αποδίδει μία κατηγορία απόπειρας ανθρωποκτονίας από πρόθεση η οποία αποδίδεται ότι φέρεται να τελέστηκε χωρίς γνωστό τρόπο δράσης. Είναι ένα κατηγορητήριο που έχουμε το πρόσωπο του κατηγορουμένου αλλά όχι την κατηγορία της πράξης αυτής. Δεν αποδέχεται την κατηγορία, είναι η θέση της η ίδια από την αρχή, αρνείται ότι έκανε κακό απέναντι στα παιδιά της. Υπάρχουν ζητήματα τα οποία ανακύπτουν στο πλαίσιο της απόδοσης της κατηγορίας, υπάρχουν πράγματα που συμβαίνουν για πρώτη φορά. Έχει μία ιδιαίτερη βαρύτητα σε επικοινωνιακό κομμάτι η όλη η υπόθεση», ανέφερε αρχικά.
Για την γραμμή που θα ακολουθηθεί από την πλευρά της 33χρονης, δήλωσε πως, «η υπερασπιστική γραμμή που λέμε συνήθως προσδιορίζεται στα όρια των θέσεων του εκάστοτε κατηγορουμένου. Έχουμε το δεδομένο ότι αρνείται την πράξη και δε την ομολογεί, έτσι θα κινηθεί και η υπερασπιστική γραμμή. Δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία μέσα από την δικογραφία για τον τρόπο με τον οποίο έγινε η πράξη, ούτε και την κατηγορουμένη ως δράστιδα αυτής της πράξης. Η απόφραξη της αναπνευστικής οδού είναι αυτό που επικαλέστηκαν οι δύο ιατροδικαστές για τη Μαλένα και την Ίριδα, πόρισμα, ωστόσο, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις αρχικές ιατροδικαστικές εκθέσεις».
«Υπάρχει μία έρευνα που αναζητούμε απαντήσεις. Στην ποινική δίκη το βάρος της απόδειξης το έχει η κατηγορούσα αρχή και όχι ο κατηγορούμενος και η κατηγορία είτε αποδεικνύεται είτε δεν αποδεικνύεται. Ο κατηγορούμενος δεν είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ότι δεν τέλεσε ο ίδιος ένα αδίκημα», πρόσθεσε.
«Δεν έχει επικοινωνία με τον Μάνο Δασκαλάκη η 33χρονη», τόνισε ο κ. Παπαδόπουλος.
«Είναι δύσκολο να δούμε ένα παιδί να μιλάει ξεκάθαρα, πόσω μάλλον για ένα παιδί που ζει σε μία οικογένεια που υπάρχουν έντονα ελλείμματα. Προσπάθησε μέσα από «συμπτώματα» να μιλήσει. Ένα παιδί δεν μιλάει μόνο με τον λόγο, αλλά μέσα από πράξεις και συμπτώματα που φέρει στην ψυχή του. Θα είχε αξία να είχαμε μία επαφή με το παιδί και να ξέραμε τι να είχε στην ψυχή του», πρόσθεσε η ψυχολόγος κ. Καραγιάννη.
«Αυτό που μας εντυπωσιάζει είναι ότι από την πρώτη στιγμή κρατά μία σταθερή στάση. Βλέπουμε μία παντοδύναμη και καταστρατηγημένη σκέψη, παντοδύναμη ότι «μπορώ να πετύχω τα πάντα». Χρησιμοποιεί τα παιδιά ως αποδιοπομπαίους τράγους, έρχονται σαν εξιλαστήρια θύματα κάθε φορά που ερχόταν μία σύγκρουση μέσα στο ζευγάρι», κατέληξε.
