Ο δικηγόρος και ειδικός σε θέματα ενεργειακής επάρκειας, Ορέστης Ομράν μίλησε στο «Κοινωνία Ώρα MEGA» για την συμφωνία, που κατάφερε να εξασφαλίσει η Ελλάδα στον υπολογισμό της μείωσης της ενέργειας.
Ο κ. Ομράν αναφέρθηκε στην εν λόγω συμφωνία και στα οφέλη της.
«Μετά από πολλές διαβουλεύσεις επετεύχθη μία συμφωνία, τόσο η Ελλάδα όσο και άλλα κράτη – μέλη, κατάφεραν να εισάγουν αυτές τις εξαιρέσεις στον κανόνα της εθελοντικής μείωσης 15% της κατανάλωσης του φυσικού αερίου για τους επόμενους μήνες, υπό αυτή την έννοια ήταν μία επιτυχής διαδικασία», ανέφερε αρχικά.
Για τα οφέλη αυτής της απόφασης ο κ. Ομράν επεσήμανε πως, «η απόφαση αυτή δείχνει ότι υπάρχει πολιτική βούληση να υπάρξουν ενιαία μέτρα. Υπήρχε μία αμφιβολία τις προηγούμενες εβδομάδες, εάν και κατά πόσο η ΕΕ έχει τη δυνατότητα να προβεί σε ενιαία μετρα ρύθμισης της αγοράς, και αυτό έρχεται ως απάντηση. Από την άλλη μεριά, μη ξεχνάμε ότι πρόκειται για ένα εθελοντικό μέτρο. Το μέτρο μετατρέπεται σε υποχρεωτικό, δηλαδή αυτή η μείωση της τάξεως του 15%, εάν και μόνο το συμβούλιο των υπουργών της ένωσης κρίνει ότι υπάρχει κατάσταση συναγερμού».
«Δεν είναι σαφές πως θα γίνει, είναι ενιαία η υποχρεωτικότητα της μείωσης σε περίπτωση συναγερμού, παρόλα αυτά υπάρχουν τόσες εξαιρέσεις στο κείμενο της απόφασης, οι οποίες ένα εφαρμοστούν θα θέτουν εκτός πολλά κράτη-μέλη που θα εφαρμόζουν δικούς τους τρόπους υπολογισμού, δικές τους εξαιρέσεις συγκεκριμένων εργοστασίων από την παροχή στο σύστημα, εξαιρέσεις λόγω του αποθηκευτικού τους συστήματος και λόγω της διασύνδεσής τους με άλλες χώρες. Άρα, ναι μεν θα είναι υποχρεωτικό από την ΕΕ, αλλά το κάθε κράτος μέλος θα μπορεί να ισχυριστεί ότι υπάρχουν εξαιρέσεις», επεσήμανε χαρακτηριστικά.
Για τις χώρες που δεν έχουν διασύνδεση και για τις χώρες που ήθελαν διακαώς την επιβολή του μέτρου πρόσθεσε πως, η Κύπρος και η Ολλανδία εξαιρούνται από το μέτρο. Η Γερμανία, ήθελε εξαρχής την υποχρεωτικότητα του μέτρου, γιατί κατά πολύ περισσότερο, εξαρτάται από το γερμανικό φυσικό αέριο και δεδομένου του γεγονότος ότι η Ρωσία θα κλείσει σταδιακά, τον Nord Stream 1, ήθελε να επωφεληθεί από μία μείωση ενιαία και υποχρεωτική. Είναι μία «νίκη» του Νότου, αλλά και του ευρω-κρατικού μοντέλου λήψης αποφάσεων, το οποίο μπορεί να ενεργοποιήθηκε, ωστόσο οι εξαιρέσεις δείχνουν ότι η ΕΕ έχει να μάθει πολλά σχετικά με το πώς λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις».
Για μία ενδεχόμενη οριστική διακοπή του φυσικού αερίου στη Γερμανία, συμπλήρωσε ότι, «η στρατηγική της Ρωσίας είναι να μειώσει σε μεγάλο βαθμό και αργότερα να κλείσει αυτές τις ροές. Πολιτικά και στρατηγικά για τη Ρωσία είναι το ερώτημα εάν το κάνει τώρα ή αν θα χρησιμοποιήσει την διαπραγματευτική δύναμή της έτσι, ώστε να το κάνει τον χειμώνα, ή στο συγχρονικό σημείο που θα διαπιστώσει ότι δεν επαρκούν οι αποθηκευμένες ποσότητες φυσικού αερίου. Ενδεχομένως να πράξει το δεύτερο, αλλά δείχνει τις προθέσεις της με αυτή την σταδιακή μείωση».
Ενεργοποίηση των λιγνιτικών μονάδων λόγω της αυξημένης ζήτησης
«Η Ρεβυθούσα είναι για εμάς πολύ σημαντική, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων LNG, το οποίο δρα ως υποκατάστατο του φυσικού αερίου. Εάν μία χώρα εξασφαλίσει επαρκείς ποσότητες LNG τότε πολύ πιθανόν να εξασφαλίσουμε μία επάρκεια έως και τον Μάρτιο και Απρίλιο»,
»Οι αποθήκευση είναι σημαντική. Τις αποθήκες της Ιταλίας τις χρησιμοποιούμε και εμείς, όπως και αυτές της Βουλγαρίας για αποθήκευση και δικού μας φυσικού αερίου, και όσο μεγαλύτερη είναι η αποθήκευση φυσικού αερίου τόσο καλύτερο για την Ευρώπη. Όσον αφορά στο LNG και την Ρεβυθούσα, αποθηκεύει φυσικό αέριο και για τη Βουλγαρία και για τη Ρουμανία και φαίνεται να έχει έναν διευρωπαϊκό ρόλο, πέρα από τον εθνικό ρόλο που έχει», υπογράμμισε ο κ. Ομράν.
Για τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας ο κ. Ομράν κατέληξε λέγοντας πως, «Η Σαουδική Αραβία ήταν πάντα η μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου. Φιλοδοξεί να μετατραπεί σε μία από τις μεγαλύτερες χώρες χρήσης εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Στο πλαίσιο αυτό, η εξαγωγή της ενέργειας είναι σημαντική για την χώρα αυτή και η συμφωνία Ελλάσας – Σαουδικής Αραβίας καταδεικνύει την ανάγκη των χωρών διασύνδεσης των χωρών της Μέσης Ανατολής με την νότια Ευρώπη και τελικώς με την κεντρική και δυτική Ευρώπη»
