Ταχύπλοο που μετέφερε μετανάστες καταδίωξε, τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, σκάφος του Λιμενικού στα ανατολικά της Ρόδου.
Το ταχύπλοο, κινείτο με μεγάλη ταχύτητα εντός ελληνικών χωρικών υδάτων με κατεύθυνση προς τις τουρκικές ακτές.
Στη διάρκεια της καταδίωξης, οι λιμενικοί χρειάστηκε να ρίξουν προειδοποιητικά πυρά, προκειμένου να ακινητοποιηθεί το ταχύπλοο.
Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, ο χειριστής του ταχύπλοου, προσπάθησε να διαφύγει προς τα τουρκικά παράλια και δεν ανταποκρίθηκε στα φωτεινά και ηχητικά σήματα του περιπολικού σκάφους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., εκτελώντας παράλληλα επικίνδυνους ελιγμούς.
«Ακολούθησε καταδίωξη, κατά την οποία πραγματοποιήθηκαν προειδοποιητικές βολές σε ασφαλή τομέα, με αποτέλεσμα την ακινητοποίηση του ανωτέρω σκάφους και τη σύλληψη του 23χρονου αλλοδαπού χειριστή του».
Όπως διαπιστώθηκε, ο συγκεκριμένος είχε νωρίτερα αποβιβάσει 9 ανθρώπους στη Ρόδο και ακολούθως, ενώ επέστρεφε στα τουρκικά παράλια, έγινε αντιληπτός από το Λιμενικό και ακολούθησε η καταδίωξη και το επεισόδιο με τους πυροβολισμούς.
Προανάκριση διενεργείται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Ρόδου.
Σημειώνεται ότι τις τελευταίες μέρες παρατηρείται αύξηση μεταναστευτικών ροών σε Αιγαίο αλλά και Έβρο, που όπως εκτιμάται συνδέεται με την όξυνση της τουρκικής προκλητικότητας.
Η επιστολή της Ελλάδας στον ΟΗΕ
Κατόπιν οδηγιών του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια, η Μόνιμη Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΗΕ, Μαρία Θεοφίληεπέδωσε χθες επιστολή στον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού, σε απάντηση σχετικής επιστολής που είχε απευθύνει ο Τούρκος Μόνιμος Αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ στις 30 Σεπτεμβρίου 2021.
Με την επιστολή αυτήν, η οποία αποτελεί προϊόν πολύμηνης ενδελεχούς εργασίας από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΞ, απορρίπτονται στο σύνολο τους, το σύνολο των ισχυρισμών της τουρκικής πλευράς, καθώς είναι αβάσιμοι νομικά, ιστορικά και επί των πραγματικών γεγονότων.
Συγκεκριμένα απορρίπτεται το σύνολο της τουρκικής επιχειρηματολογίας όσον αφορά την «διασύνδεση» της ελληνικής κυριαρχίας των νησιών και των παρακείμενων νήσων του Αιγαίου με την δήθεν υποχρέωση αποστρατιωκοποίησης των νησιών αυτών.
Τονίζεται ότι η διασύνδεση αυτή αποτελεί καθαρή αθέτηση τόσο του γράμματος όσο και του πνεύματος της συνθήκης της Λωζάννης του 1923 και της συνθήκης των Παρισίων του 1947, που ορίζουν μόνιμα σύνορα και εδαφικά δικαιώματα στις χώρες που αναφέρονται, χωρίς να υπάρχει κανένας άλλος όρος ή υποχρέωση.
Τονίζεται ότι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ότι όταν τα κράτη συνομολογούν μια συνθήκη που ορίζει σύνορα ή εδαφική κυριαρχία, ο βασικός σκοπός τους είναι να επιτύχουν σταθερότητα και τελικό καθεστώς (finality).
Για τον λόγο αυτό, όταν μια συνθήκη ορίζει ένα σύνορο ή μια οριστική εδαφική διευθέτηση, αυτή η διευθέτηση αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός από μόνο του, το οποίο δεν εξαρτάται πλέον από τη συνθήκη.
