Από το νοτιοανατολικό άκρο της Ουκρανίας, την Οδησσό, ως την τελευταία βορειοδυτική πόλη, τη Λβιβ, η Ουκρανία οχυρώνεται.
Ως μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς, η Λβιβ έχει μεταφέρει ήδη ολόκληρες βιβλιοθήκες και μουσεία σε δημόσιες στοές. Ό,τι είναι εκτεθειμένο έχει προστατευθεί με λαμαρίνες, σακιά και καραβόπανα.
Τα δημόσια κτήρια έχουν προστατευτεί με κιγκλιδώματα και σακιά. Πολλοί είναι οι άνθρωποι, κυρίως γυναίκες με παιδιά, οι οποίοι ταξιδεύουν μέσα στην Ουκρανία με στόχο να αφήσουν πίσω τους την φρίκη του πολέμου.
Στον σιδηροδρομικό σταθμό της Οδησσού συνεχίζουν να φεύγουν κατά κύματα οι άμαχοι. Σήμερα έχουν προγραμματιστεί πέντε δρομολόγια προς πόλεις μακριά από την Οδησσό.
Η Ελίζαμπεθ πήρε μαζί στο δύσκολο ταξίδι, τον γάτο της τον Κνόμπα. Τα παιδιά δε θέλουν να πιστέψουν ότι δε θα γυρίσουν στα σπίτια τους.
Στη Λβιβ, με τη βοήθεια εθελοντών, τα παιδιά ζωγραφίζουν για να ξεχάσουν τον πόλεμο. Όμως, όλες οι ζωγραφιές τους μιλούν για τον πόλεμο.
Χιλιάδες άμαχοι, κυρίως μητέρες με τα παιδιά τους, έχουν βρει καταφύγιο στα πολωνικά σύνορα.
Η Τάνυα, έφυγε με τα πέντε της παιδιά. Ο άνδρας της έμεινε στην Ουκρανία για να πολεμήσει.
«Προσπάθησα να τα προστατέψω από όλο αυτό. Όταν ηχούσαν οι σειρήνες κάλυπτα τα παράθυρα με κουβέρτες για να μην ακούνε. Τα μικρότερα επινόησαν έναν μπαμπούλα, τον ‘μπαμπούλα σειρήνα’. Όταν άκουγαν συναγερμό φώναζαν ‘έρχεται ο μπαμπούλας σειρήνα’».
Ο δήμαρχος της πόλης Ζεσούφ, στα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία, που φιλοξενεί πρόσφυγες από την Ουκρανία, μιλάει στο MEGA για τον φόβο του πολέμου.
«Είναι τραγικό να ξέρεις πόσο κοντά βρίσκεσαι στον πόλεμο. Είναι σαν εφιάλτης για εμάς. Δε νιώθουμε ασφαλείς».
Στις 18:00 το απόγευμα, μια συντονισμένη προσευχή, ένα μήνυμα ενότητας. Οι καμπάνες των εκκλησιών της Λβιβ συντονίζονται με εκείνες του Λονδίνου, σε ένα πανευρωπαϊκό, σε ένα παγκόσμιο αίτημα: «Σταματήστε τον πόλεμο».
