Με ανάρτησή του στο Facebook, o πατέρας του άτυχου σκιέρ που σκοτώθηκε στα Τζουμέρκα περιγράφει τις τελευταίες ώρες του παιδιού του και τη δραματική προσπάθειά να τον κρατήσουν ζωντανό
Ο πατέρας του Άρη Θεοχαρόπουλου, του σκιέρ που σκοτώθηκε σε χαράδρα στα Τζουμέρκα, μιλά για τις τελευταίες στιγμές του παιδιού του. Όπως αναφέρει για ώρες προσπαθούσε να τον κρατήσει ζωντανό την ώρα που περίμεναν βοήθεια που όμως δεν ερχόταν. Όταν έφτασε το ελικόπτερο, ώρες μετά ήταν αργά για να σωθεί η ζωή του γιου του.
Η ανάρτησή του συγκλονίζει
«Δεν ήταν 2, δεν ήταν 3 ήταν 21 χρονών.
Άντρας δυνατός, χαμογελαστός πρόθυμος να βοηθήσει πάντα όλο τον κόσμο.
Γυμναζόταν σκληρά κάθε μέρα. Ήθελε να μπορέσει να σηκώσει την ελληνική σημαία κάποια στιγμή σε μεγάλους αγώνες.
Ήταν περήφανος που ήταν στην εθνική ομάδα.
‘’Μπαμπάκα μου’’ μου φώναξε και πήγε να σηκωθεί όταν έφτασα κοντά του, στις 13:40 μετά από μισή ώρα από την στιγμή που έπεσε, αλλά δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθιος.
‘’Μην κουνιέσαι αγόρι μου θα πάνε όλα καλά’’, του είπα.
Τον φρόντιζα προσπαθώντας σαν σταματήσω την αιμορραγία και να τον ζεστάνω και εκλιπαρούσα στο τηλέφωνο μιλώντας με τον αστυνόμο να έρθει άμεσα ελικόπτερο γιατί ήταν πολυτραυματίας και χρειαζόταν άμεσα διασωλήνωση.
‘’Το ξέρουμε Γιάννη’’ μου είπε ο αστυνόμος’’ έχω ειδοποιηθεί ήδη από το 112 για την θέση σας σε 10 λεπτά θα έρθει ελικόπτερο’’. ’’Αστυνόμε σε παρακαλώ το κάθε λεπτό μετράει ‘’του είπα ‘’δεν μπορώ να τον πάρω στην πλάτη έχει πολλά κατάγματα και ίσως εσωτερική αιμορραγία θα μου πεθάνει στην πλάτη’’. ‘’Γιάννη θα έρθει σε 10- 15 λεπτά το ξέρουν όλοι μην κουνιέστε’ ’μου επανέλαβε.
Μετά από 3 ώρες άρχισε το αγόρι μου να μην έχει αναπνοή και σφυγμό και του κάναμε με 6 φίλους που είχα κοντά μου ασταμάτητα τεχνητή αναπνοή για ακόμα 1,5 ώρα μέχρι που τον σήκωσε το βίτσι του ελικοπτέρου στις 5:45 λίγο πριν νυχτώσει.
Δεν άντεξε τόσες ώρες το παιδί μου
Έχω βοηθήσει τόσο κόσμο και τώρα δεν μπόρεσα να σώσω το αγόρι μου
Μακάρι να μην ζήσει κανένας πατέρας και καμία μάνα αυτό που έζησα.
Θα τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν πάντα και όχι πονεμένο όπως ήταν στις τελευταίες του στιγμές.
Θα είναι πάντα στην καρδιά μου και ξέρω ότι θα με βοηθάει από εκεί πάνω όταν τον χρειάζομαι μέχρι την ώρα που θα βρεθώ και εγώ κοντά του.
Ευχαριστώ πολύ τους εκατοντάδες φίλους που βρεθήκανε κοντά μας στην κηδεία του Θεοφάνη –Ερμή και όλους που μας στείλανε συλλυπητήρια μηνύματα.
Σας αγαπώ πολύ αλλά δεν μπορώ να σας μιλήσω.
Να προσέχετε τον εαυτό σας και τα παιδιά σας γιατί δεν υπάρχει βοήθεια από το κράτος όταν την χρειαστείτε».
