Ο Αιμίλιος Χειλάκης έδωσε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στο «ΜΕGA Καλημέρα».
Ο Αιμίλιος Χειλάκης μεγάλωσε στην Πλατεία Αττικής και πήγαινε σχολείο στην Πλάκα, ενώ το στέκι του ήταν στα Εξάρχεια.
Μία ανάμνηση που του έχει μείνει χαραγμένη είναι όταν ο πατέρας του τον πήρε από το χέρι και του είπε να πάνε να δούνε στο θέατρο την Έλλη Λαμπέτη. Το ημερολόγιο έγραφε 1981 και η παράσταση ήταν τα «Παιδιά ενός κατώτερου Θεού», η τελευταία παράσταση της μεγάλης ηθοποιού. Αργότερα κατάλαβε ότι το εκκλησίασμα που λέγεται θέατρο δημιουργεί πολίτες, γιατί όπως τόνισε ακούνε μία άποψη από σκηνής.
«Όταν άνοιξαν τα θέατρα κατάλαβα ότι το κοινό είχε ανάγκη από εμάς να του λέμε ιστορίες», είπε ο Αιμίλιος Χειλάκης και παραδέχτηκε ότι πολλές φορές τρώει «σεντόνι», όμως λόγω εμπειρίας δεν το καταλαβαίνει το κοινό.
Η πρώτη φορά που ανέβηκε στην σκηνή ήταν ένα μεσημέρι στο Ηρώδειο για ένα συνέδριο φαρμακοποιών.
«Είχα να κάνω 11 χρόνια τηλεόραση, από το «Νησί». Οι περισσότεροι ξέρουν ότι αν μου κάνουν πρόταση συνήθως λέω όχι», είπε. Ωστόσο, όταν δέχτηκε πρόταση από τον Λευτέρη Χαρίτο για να παίξει τον ρόλο του Ακύλλα Μεγαρίτη στις «Άγριες Μέλισσες» είπε το ναι, αν και διαφωνεί δομικά και πολιτικά με τον ρόλο που υποδύεται.
«Άνθρωποι που διαφωνούν με μένα λένε να μην πάρουν τον Χειλάκη. Έχεις ακούσει τους Θεματοφύλακες του Συντάγματος; Ε, υπάρχουν οι Θεματοφύλακες Αξιών, είναι ότι πιο χυδαίο, ακόμα και από τα χειρότερα εγκλήματα. Αυτός που ζητάει διαπόμπευση των εγκληματιών είναι σχεδόν το ίδιο εγκληματίας. Κάποιος Θεματοφύλακας Αξιών απαίτησε να μην δουλέψω γιατί διαφωνούσε μαζί μου. Είναι πολύ εύκολο να αποδεικνύεις τη θέση σου με το μίσος. Αυτός που έχει εγκληματιστεί πρέπει να τιμωρηθεί. Όχι, δεν μίλαγα υπέρ του Λιγνάδη, μίλαγα υπέρ του αισθήματος που έχουν όλοι επέναντι σε έναν που πίστεψαν και έχουν προδοθεί».
Ο ηθοποιός δήλωσε πως δεν πήγε να επισκεφτεί τον Δημήτρη Λιγνάδη στη φυλακή, αλλά κι αν πήγαινε δεν θα το έλεγε.
Για την υπόθεση του Στάθη Παναγιωτόπουλου, χαρακτήρισε άνανδρη την πράξη του παρουσιαστή.
«Πολιτική κάνουμε όλοι, αλλα δεν θα μπω στη διαδικασία του εκλέγεσθαι. Η ψηφοθηρία σού στερεί κάτι από το ελεύθερο του λόγου σου. Αν με δεις για κάποιο λόγο θα με δεις, αλλά δεν νομίζω ότι στο μέλλον θα με δεις σε κάτι τέτοιο. ‘Ολοι έχουμε γνώμη, λίγοι όμως έχουμε γνώση».
