Η είδηση του θανάτου της Σιμόνα Βιρτζίλι, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία… Ο καρκίνος λύγισε τη γυναίκα που επί μια δεκαετία υπήρξε παράδειγμα αστείρευτης ψυχικής δύναμης… Μια γυναίκα που κατάφερε να βρει το σθένος να διαχειριστεί ταυτόχρονα την ασύλληπτη τραγωδία σαν σύζυγος και την απόλυτη ευτυχία που μπορεί να αισθανθεί μια μάνα.
Δέκα χρόνια μετά την εν ψυχρώ και αναίτια δολοφονία του συζύγου της Μανώλη Καντάρη στο κέντρο της Αθήνας, την στιγμή που έφευγαν για το μαιευτήριο για να φέρουν στον κόσμο το δεύτερο μωρό τους, η μοίρα θέλησε η γυναίκα αυτή να αφήσει την τελευταία της πνοή, στα χέρια της μητέρας και των παιδιών της που τόσο λάτρεψε.
Δεν ήθελε να ξέρει κανείς…
Η πνευμονολόγος και εντατικολόγος Σιμόνα Βιρτζίλι, είχε πάρει την απόφαση, τη μάχη της με τον καρκίνο να την δώσει μόνη… Να μην ενοχλήσει… να μην «βαρύνει» κανέναν με την δικιά της αρρώστια… Το ήξεραν ελάχιστοι γιατί δεν ήθελε κανείς απ’ όσους αγαπούσε να έχει την έννοια της… Όπως η μητέρα του Μανώλη… η Σιμόνα ήξερε ότι είχε θέματα υγείας και δεν ήθελε να την επιβαρύνει κι άλλο με τα δικά της…
«Έχουμε χάσει τη γη κάτω από τα πόδια μας. Στενοχωρηθήκαμε γιατί δεν ξέραμε ότι η Σιμόνα ήταν άρρωστη. Το μάθαμε σήμερα. Όμως, στενοχωριέμαι για τον άνθρωπο που έφυγε, για τα παιδιά που μείνανε, για τις οικογένειες που κλαίνε γιατί για μας η Σιμόνα ένα παιδί μας ήταν…», είπε η μητέρα του Μανώλη Καντάρη.
Τον σκότωσαν για μία κάμερα
Ήταν ξημερώματα της Τρίτης 10 Μαΐου του 2011. Ο 44χρονος Μανώλης Καντάρης βάδιζε βιαστικά προς το πάρκινγκ στην Ιουλιανού.
Με μια κάμερα στο χέρι, ήταν έτοιμος να φύγουν με τη ετοιμόγεννη γυναίκα του για το μαιευτήριο. Τρεις αλλοδαποί τον μαχαιρώνουν εν ψυχρώ, στη μέση του δρόμου, αρπάζουν την κάμερα και εξαφανίζονται. Δευτερόλεπτα μετά, ο Μανώλης ξεψυχά…
Η Σιμόνα δεν λύγισε… παρά το σοκ, μπήκε σ’ ένα ασθενοφόρο και λίγες ώρες αργότερα, έφερε στη ζωή το κοριτσάκι τους. Την Εμμανουέλα τους. Που πήρε το όνομα του πατέρα που δεν γνώρισε ποτέ.
Η γυναίκα αυτή λοιπόν, για χάρη των παιδιών της, βρήκε τη δύναμη να σταθεί στα πόδια της. Τα στήριξε, τα λάτρεψε, υπήρξε μάνα και πατέρας μαζί… Πρώτα όμως, πάλεψε για να δει τους δύο από τους τρεις δολοφόνους του άντρα της να τιμωρούνται με ισόβια για το έγκλημα που διέπραξαν. Μια γυναίκα που μόνο ως παράδειγμα θα την θυμόμαστε όλοι…
