Έφυγε πριν από ένα χρόνο, μοιάζει ωστόσο σαν να συνέβη χτες.
Πάει ένας χρόνος που ο Ντιέγκο Μαραντόνα κίνησε για το μεγάλο ταξίδι.
Ο Ντιέγκο λείπει. Λείπει πολύ. Στα εκατομμύρια των φιλάθλων όλου του πλανήτη που μαγεύτηκαν από την τέχνη του, στην οικογένειά του, στον γιο του, Μαραντόνα τζούνιορ.
«Θα μπορούσες να κατέβεις έστω και για ένα λεπτό; Να σε αγκαλιάσω, να γελάσουμε μαζί. Έχω τόσα να σου πω… Μπαμπά, είναι ένας χρόνος που έφυγες, ποιος ξέρει για πού. Σε αγαπώ και μου λείπεις πολύ».
Ο Ντιέγκο υπερέβη τα όρια του ινδάλματος. Έγινε θεός. Ένας θεός παράξενος, με πάθη και αδυναμίες, αλλά και τη δύναμη να κάνει το αδύνατο δυνατό. Έχοντας απλώς την μπάλα στα πόδια του.
