O λόγος του ίδιου του Μίκη και οι ιστορίες από την ζωή του είναι πάντα απολαυστικές.
Σε απόσπασμα από την εκπομπή «7+7» ο μουσικοσυνθέτης αναφέρει: «Οι άνθρωποι που με εντυπωσίασαν πάρα πολύ είναι ανώνυμοι. Μια στιγμή μεγαλείου. Πάμε στη Ψυττάλεια, μας αφήνουν τρεις μέρες χωρίς νερό. Το μαρτύριο της δίψας. Μετά μας πάνε στα πλοία, το μαρτύριο της πείνας. Γεμίζουν το πάτωμα με νερό να μην μπορούμε να κάτσουμε, το μαρτύριο της κούρασης. Μας πάνε στην Ικαρία και μας λένε θα πάτε σε ένα χωριό στα 1.500 μέτρα. Μας έδωσαν μια πατάτα βραστή να φάνε. Φυσικά μόλις την πήραμε την καταβροχθίσαμε. Κάποιοι ήρθαν καθυστερημένοι. Ο Βασίλης ο Ζάνος ήταν καθισμένος σε ένα τραπεζάκι και είχε την πατάτα ακέραιη. Και του λέω δεν φας την πατάτα σου; Όχι την φυλάω μήπως έρθει κάποιος καθυστερημένος και έχει ανάγκη».
«Από τους επώνυμους με επηρέασε πρώτος και καλύτερος ο Χατζιδάκις. Μαζί ο Ρίτσος, ο Μινωτής, Τσαρουχης, ήταν οι τέσσερις άνθρωποι που όταν ήμουν μαζί τους δεν ήθελα να μιλάω, ήθελα να τους ακούω» συμπλήρωσε ο ίδιος.
