Στα ηχητικά ντοκουμέντα που φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας αποκλειστικά το live news, η Έφη, η γυναίκα που έριξε το βιτριόλι στην Ιωάννα, ακούγεται απελπισμένη από την απόρριψη ενός άνδρα.
Αδημονεί να μάθει από τα χαρτιά, εάν υπάρχει άλλη γυναίκα ή εάν τελικά εκείνος θα γυρίσει ξανά σε εκείνη.
-Απλά ξέρεις γιατί νευριάζω; Γιατί ο καθένας κάθεται και παίζει με τα συναισθήματα του άλλου, αυτό…
-Δεν θα ξαναπάρεις.
-Όχι βέβαια, τρελή είσαι; Τι να πάρω να του πω; Εδώ πέρα του απάντησα να βρεθούμε σήμερα και δεν έχει απαντήσει καν, τι μου λες και εσύ τώρα; Αλλά κάποιες φορές κυρία Αργυρώ μπορεί να είναι το πιο βρώμικο να ταλαιπωρήσει τον άλλον.
-Α ναι δεν υπάρχει χειρότερο.
-Κατάλαβες τι εννοώ.
-Δεν το κάνει επί τούτου. Δεν ξέρω τι μυαλό έχει στο κεφάλι του. Δηλαδή όσες φορές έχω ρίξει, τότε πρέπει τα χαρτιά να ‘ναι τρελά ή εγώ να ‘μαι τρελή, που να θέλει να σε βασανίσει.
-Ε με τον τρόπο του αυτό κάνει όμως. Μπορεί να το κάνω… μπορεί κι αυτός να βλέπει το ίδιο από μένα που κατάλαβες, αλλά… τώρα να μη λέμε (…).
-Ναι, αλλά όταν του λες πότε θα σε δω και πότε και πότε θα σε παίρνει και αυτός.
-Και μου λέει και μόνος του πότε θα σε δω, δηλαδή δεν είναι ότι τον παρακαλάω κι εγώ πότε θα σε δω.
-Δηλαδή με λίγα λόγια μένετε στα λόγια.
-Ε, χαίρω πολύ.
Ακούστε πόσο… περίτεχνα η γυναίκα που ρίχνει τα χαρτιά την χειραγωγεί ώστε να την πείσει για τις… μαντικές της ικανότητες.
-Το Χ ποιο είναι ρε;
-Τι είναι;
-Το Χ; Χρήστος… Χαράλαμπος… Χάρης… που να μιλάει.
-Α μπορεί να ’ναι ο ξάδελφός μου ο Χρήστος, ξέρω γω… Ε αυτό θα ‘ναι, με το βλάκα και αυτόν, είναι τραγικό ρε συ Αργυρώ.
-Αν νομίζει ότι με αυτά που κάνει, θέλει να σε καψουρέψει είναι λάθος του. Τώρα για να σε πάρει, αν μιλήσει μόνο χωρίς να σου πει να συναντηθείτε, δεν υπάρχει περίπτωση.
-Πού δουλεύει η κόρη μου;
-Εδώ; Σε ένα τεχνικό γραφείο.
-Εκείνος!
-Αυτό σου λέω! Σε ένα τεχνικό γραφείο.
-Πού, λογιστικό;
-Τεχνικό τεχνικό.
-Εξήγησέ μου.
-Τεχνικό είναι Πολιτικών Μηχανικών.
-Αα, πνίγονται στη δουλειά και οι Πολιτικοί Μηχανικοί τώρα που δε μπορεί.
Η υπόνοια για άλλη γυναίκα
Κάθε φορά που η Έφη συνομιλεί με την χαρτορίχτρα, η κουβέντα είναι περιστρέφεται μόνο γύρω από το πρόσωπο που ενδιαφέρει την 36χρονη.
-Ποτέ να μην πάρεις αμέσως τον άλλον. Κατάλαβες; Δε θα πάρεις.
-Όχι, αφού του ‘πα ξενέρωσα.
-Α, σε πήρε μετά.
-Ναι, με πήρε μετά, μου έστειλε το βράδυ, το βράδυ που σου ‘πα πήρε τελικά, το «ξενέρωσα» και μου λέει «έχεις δίκιο φταίω εγώ, δεν ήθελα να το προκαλέσω, αύριο μπορείς να ‘σαι εδώ;», για χθες όμως, να με δει χθες. Εγώ δούλευα όλη τη μέρα κιόλας, σχόλασα… τι ώρα σχόλασα, αυτός μου το ‘στειλε το βράδυ, προχθές και εγώ του απάντησα χθες το μεσημέρι, του λέω «καλή σου μέρα, δε μπορώ σήμερα σχολάω αργά», ε μη φανώ κι εγώ… ναι αύριο αύριο…
-Α ναι.
-Και του λέω θες να βγούμε αύριο για μια μπυρίτσα του λέω να τα πούμε κιόλας; Για σήμερα δηλαδή. Άφαντος.
-Α όχι πάνω εκεί σου κάνει αντιπερισπασμό, σε πήρε αμέσως.
-Ε μετά από 3 ώρες.
-Κοίταξε να δεις κυρία Αργυρώ, αυτός κάπου αλλού παίζει μπάλα.
-Κάπου αλλού βγάζει εκείνα που πρέπει να βγάλει.
-Απλά μετανιώνω που θα έπρεπε να μείνω στο ξενέρωσα χθες.
-Ε;
-Απλά λέω μετανιώνω, θα έπρεπε εκεί που του ‘στειλα το ξενέρωσα, να τον στείλω στο διάολο επιτόπου.
-Ναι αλλά σου είπε συγγνώμη και έχεις δίκιο.
Η ερώτηση που πάντα φαίνεται να βασανίζει την Έφη είναι μία. Εάν ο άνδρας με τον οποίο προσπαθεί να έχει σχέση, έχει στη ζωή του κάποια άλλη γυναίκα που γίνεται εμπόδιο στα σχέδιά της.
-Και το Δ ποιος είναι;
-Το…;
-Το Δ.
-Ένας φίλος του, αυτόν ξέρω δηλαδή, μπορεί και να ‘ναι και καμιά γκόμενα κιόλας, δεν ξέρω.
-Δεν… Το Δ θα σου λεγα… όχι γυναίκα.
-Ε έναν φίλο έχει, Δ. Και βλέπεις συνάντηση δηλαδή;
-Ναι.
-Δεν βλέπεις άλλη γκόμενα;
-Όχι.
-Δεν συμβαίνει αυτό, τουλάχιστον απ’ αυτό που βλέπω.
-Οι άντρες είναι αλλιώς όμως, σου λέει να ‘χω και αυτή καβάτζα άμα ξενερώσω μ’ αυτήν, να έχω και μια καβάτζα.
-Όχι, χαιρετίσματα…
-Τι σου λέει, ότι του άρεσαν πάντα οι ξανθιές;
-Δεν μου έχει πει τίποτα.
-Ώστε ότι με έχει τόσο του χεριού του, είσαι σίγουρη δηλαδή γι’ αυτό;
-Ε ναι, στο ‘πα και άλλη φορά δε στο ‘πα;
… κι όταν η απάντηση που λαμβάνει δεν την ικανοποιεί, η 36χρονη αποφασίζει να δει και δεύτερη χαρτορίχτρα, με την ελπίδα εκείνη να «ρίχνει» τα χαρτιά καλύτερα και να της αποκαλύψει το πρόσωπο της γυναίκας που είναι σίγουρη ότι υπάρχει.
– Κι είναι μία ανοιχτόχρωμη που τον σκέφτεται, που είχε φάει στεναχώρια.
– Με αυτόν;
– Με αυτόν. Πριν.
– Πόσο πριν;
– Πριν από σένα.
– Α, αυτός όμως;
– Άστον αυτόν, αυτή τρώγεται.
– Α!
– Αυτός όπως γράφει εσένα όταν σε γράφει, έχει γράψει κι αυτήν.
– Α.
– Σε σκέφτεται, έχεις κερδίσει μία θέση στην καρδιά του να στο πω έτσι, αλλά… Τι ηλικία έχει αυτός ο άνθρωπος;
– Γιατί ρωτάτε;
– Ρωτάω να δω αν κατασταλλάζει.
– Είναι μικρότερός μου.
– Μικρός, ανωριμότητα βγάζει μαζί με τα…
– Τα όλα αυτά;
– Με όλα αυτά που έχει. Γι αυτό σε ρώτησα.
– Καλά μου το έχει πει δεν έχει θέμα με την ηλικία, δεν τον ενοχλεί η ηλικία.
Η επικοινωνία της Έφης με τις γυναίκες που ρίχνουν τα χαρτιά φαίνεται πως όσο περνούσε ο καιρός γινόταν ολοένα και πιο συχνή, σε σημείο να αποτελεί πλέον, αναγκαίο κομμάτι της καθημερινότητάς της.
