Μία ζωή βγαλμένη από ταινία έζησε η μητέρα του Φιλίππου πριγκίπισσα Αλίκη.
Η Αλίκη ήταν δισέγγονη της βασίλισσας της Αγγλίας, Βικτωρία, και γεννήθηκε στο κάστρο του Γουίνδσορ.
Η πορεία της ζωή της πήρε αναπάντεχη τροπή λίγο μετά τον γάμο της με τον πρίγκιπα Ανδρέα, γιο του βασιλιά Γεωργίου της Ελλάδας.
Το ζευγάρι ζει στην Αθήνα πίσω από τα ανάκτορα και αποκτά πέντε παιδιά. Τέσσερις κόρες και έναν γιο, τον Φίλιππο, τον μετέπειτα σύζυγο της Βασίλισσας Ελισσάβετ.
Η Μικρασιατική Καταστροφή σημαδεύει, όχι μόνο τη χώρα, αλλά και την προσωπική της ζωή.
Όταν ο Φίλιππος είναι 18 μηνών τον βάζει σε ένα καλάθι φρούτων και φεύγει από την Ελλάδα. Φυγαδεύονται στο Παρίσι μαζί με τον Ανδρέα και τα παιδιά.
Έπαθε νευρικό κλονισμό το 1930, χωρίστηκε από την οικογένειά της και όλα έδειχναν ότι αυτό θα ήταν το τέλος της ζωής της. Ο πρίγκιπας την κλείνει σε σανατόριο στην Ελβετία.
Δραπετεύει αλλά δεν επιστρέφει ποτέ στην πριγκιπική ζωή. Ασπάζεται την ορθοδοξία και γίνεται καλόγρια.
Την περίοδο του πολέμου, η Αλίκη βρίσκεται σε νέα υψηλή αποστολή: σώζει όσους περισσότερους Εβραίους μπορεί από τους Γερμανούς.
Μετά τη δικτατορία, το Foreign Office έκρινε ότι κινδυνεύει στην Αθήνα και πρέπει να φυγαδευτεί.
Ζει ως το τέλος της ζωής της τον Δεκέμβριο του 1969 σε ένα δωμάτιο του Μπάκιγχαμ. Η χρυσή ευκαιρία που ζητούσε ο Φίλιππος για να ζήσει με τη μητέρα του, να συνδεθεί ξανά μαζί της.
O τάφος της είναι στην Ιερουσαλήμ. Ο Φίλιππος, που δεν γνώρισε το μητρικό χάδι, μέσα του κατηγορούσε την Ελλάδα για τα δεινά της οικογένειας του.
Για αυτό και ένιωθε πάντα μία βαθιά πικρία.
Σύμφωνα με τον Βασίλη Κουτσαβλή, πρόεδρος Συλλόγου «Φίλοι του κτήματος Τατοΐου», η πριγκίπισσα Αλίκη είχε πλούσιο φιλανθρωπικό έργο και στάθηκε στο πλευρό των Ελλήνων σε όλους τους πολέμους που η ίδια ήταν στη χώρα.
Η μεγαλύτερη συνεισφορά της είναι κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου με κίνδυνο της ζωής της κρύβει στο σπίτι της οικογένειες Εβραίων.
