Παγκόσμια θλίψη έχει προκαλέσει ο θάνατος του Ντιέγκο Μαραντόνα σε ηλικία 60 ετών. Ο Θεός του ποδοσφαίρου είχε υποβληθεί πρόσφατα σε επέμβαση για αιμάτωμα στο κεφάλι, αλλά τελικά η καρδιά του δεν άντεξε από τις καταχρήσεις και σταμάτησε την ώρα του ύπνου.
Στην Αργεντινή οι φίλαθλοι ξεχύθηκαν στους δρόμους και φώναζαν συνθήματα για το δεκάρι του ποδοσφαίρου της Αργεντινής.
Με σημαίες, συνθήματα όλοι έλεγαν ευχαριστούμε Ντιέγκο για όσα πρόσφερε στη χώρα.
Στο γήπεδο της πρώτης του ομάδας, της Αργεντίνος Τζούνιορς που έχει πάρει και το όνομα του, συγκεντρώθηκαν χιλιάδες οπαδοί για να αποτίσουν φόρο τιμής στο χρυσό παιδί. «Eλ Πίμπε Ντ’ Ορο» ήταν το παρατσούκλι. Λαϊκό προσκύνημα και στο γήπεδο της Μπόκα Τζούνιορς, εκεί όπου καθιερώθηκε ως ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης, πριν ταξιδέψει στην Ευρώπη.
Θρήνος και στη Νάπολι. Αναμμένα κεριά και λουλούδια στη μνήμη του Ντιεγκίτο που έδωσε στην ομάδα δύο πρωταθλήματα και για πρώτη φορά σήκωσε ψηλά τον φτωχό ποδοσφαιρικό Νότο της Ιταλίας.
Ο Ντιέγκο Μαραντόνα πέθανε από ανακοπή το πρωί της Τετάρτης, στο σπίτι όπου έμενε στην πόλη Ελ Τίγκρε, σε ηλικία 60 ετών. Σηκώθηκε το πρωί, έφαγε πρωϊνό αλλά επειδή δεν αισθανόταν καλά, πήγε ξανά στο κρεβάτι για να ξεκουραστεί και δεν ξύπνησε ποτέ.
Παρά τις προσπάθειες γιατρών να τον επαναφέρουν στη ζωή, αυτό τον αγώνα τον έχασε.
Παρουσιαστής στην τηλεόραση της Αργεντινής ξεσπά σε κλάματα όταν διαβάζει την ανακοινώνει το θάνατο του.
Πριν από λίγες ημέρες είχε υποβληθεί σε επέμβαση για αιμάτωμα στο κεφάλι και παρότι όλα πήγαν καλά και βγήκε από το νοσοκομείο, ο οργανισμός του δεν άντεξε. Οι εξαρτήσεις που είχε με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ είχαν αποτέλεσμα να λυγίσει.
Ακόμα και ο ίδιος το είχε παραδεχθεί σε συνέντευξη στον Σέρβο σκηνοθέτη Εμίρ Κουστουρίτσα, στο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του.
Η λατρεία για τον Ντιεγκίτο δεν έχει όρια. Ακόμα και οι ορκισμένοι εχθροί του υποκλίνονται για το γκολ που πέτυχε κόντρα στην Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 όταν πέρασε ολόκληρη την αγγλική ομάδα.
Λίγο νωρίτερα στο ίδιο ματς είχε πετύχει το πρώτο γκολ με χέρι, το περιβόητο χέρι του Θεού, εκτοξεύοντας το Θρύλο του στα ουράνια.
Ανατριχιαστικά είναι και όσα είχε πει σε τηλεοπτικό στούντιο, σε συνέντευξη που έδωσε στον εαυτό του και στην οποία ανέφερε ότι αν έπρεπε να πει λίγα λόγια στην κηδεία του Μαραντόνα, θα έλεγε: «Θα του έλεγα σε ευχαριστώ που έπαιξες ποδόσφαιρο, γιατί είναι το άθλημα που μου έδωσε μεγαλύτερη χαρά, ελευθερία, είναι σαν να ακουμπάω τον ουρανό με τα χέρια. Ευχαριστώ την μπάλα. Ναι, θα έβαζα μια ταφόπλακα: ‘Ευχαριστώ την μπάλα’».
Ο Ντιέγκο μπορεί να έφυγε από τη ζωή, αλλά θα μείνει για πάντα αθάνατος κι εκτός από τα ποδοσφαιρικά του επιτεύγματα, θα μας τον θυμίζει και το τραγούδι που έγραψε για αυτόν ο Μάνου Τσάο.
Χιλιάδες κόσμου συρρέει στο προεδρικό Μέγαρο του Μπουένος Άιρες όπου εκτίθεται σε λαϊκό προσκύνημα η σορός του Ντιέγκο Μαραντόνα.
Η συγκίνηση είναι μεγάλη, ενώ έχει κηρυχθεί τριήμερο πένθος στην Αργεντινή.
