Τo δικό της μήνυμα στέλνει σε όσους αμφισβητούν την ύπαρξη του ιού αλλά και σε όσους αρνούνται την μάσκα, μια νεαρή γυμνάστρια που ήταν μια από τους πρώτους που νόσησαν στην χώρα . Ο ιός την σφυροκοπούσε για περισσότερο από 1 μήνα καθώς για όλο αυτό το χρονικό διάστημα τα αλεπάλληλα τεστ που έκανε έβγαιναν θετικά.
«Είχες τον πόνο στα κόκαλα, είχες τον πόνο στο κεφάλι, είχες κι αυτό το πράγμα στο θώρακα λες κι έχει κάτσει κάποιος πάνω σου, ένιωθα ένα πλάκωμα ότι κάποιος έχει κάτσει πάνω μου… βαριά».
Σχεδόν ένα μήνα πάλευε με τα συμπτώματα του κορωνοιού η Μαρία Λαζάρου, γυμνάστρια στο επάγγελμα. Ήταν από τους πρώτους που νόσησε στις 8 Μαρτίου, χωρίς ποτέ να έρθει σε στενή επαφή με κάποιο κρούσμα. Όπως εξηγεί στο mega, είναι ένας ιος που μπορεί να βρίσκεται παντού.
«Είναι πολύ πιο δίπλα μας από ότι φαντάζεσαι. Δεν μπορείς να γνωρίζεις που μπορεί να βρίσκεται αυτό. Μπορεί να είναι πολύ πιο δίπλα μας από όσο νομίζουμε και το θέμα είναι ότι νιώθουμε άτρωτοι.»
Η απομόνωση και ο φόβος
Απομονωμένη στο καταφύγιο της Πάρνηθας όπου ζει και εργάζεται, πάλευε με τα συμπτώματα με τον φόβο για το άγνωστο να κυριαρχεί.
«Φοβήθηκα το τι θα μου αφήσει και αυτό που με τρόμαξε περισσότερο ήταν ότι μπορούσε να έρθει η οικογένειά σου.. δεν μπορούσε να είναι κανένας εδώ…»
15 μέρες πέρασε σε καραντίνα, όμως ακολούθησε άλλο ένα 20ήμερα αγωνίας, καθώς τα τεστ που έκανε έβγαιναν θετικά για αρκετό καιρό. Δεν μπορούσε για σχεδόν ένα μήνα να πλησιάσει κανέναν δικό της άνθρωπο.
«Ήταν η μητέρα μου στο μπαλκόνι , μου κρέμαγε στο κάγκελο το φαγητό, τη χαιρέταγα, έκλεγε από το μπαλκόνι και μου έλεγε παιδί μου τι κάνεις; Να σε πάρω αγκαλιά. Και της έλεγα φεύγω Κι έφευγα και την έβλεπα… αυτό ..ήταν η πρώτη φορά που είπα θέλω τη μητέρα μου θέλω να την πάρω αγκαλιά»
Τα συμπτώματα σε λυγίζουν
Παρόλο που η ίδια και ο σύντροφός της, που επίσης νόσησε, είναι δύο νέοι, με πολύ καλή φυσική κατάσταση, τα συμπτώματα τους λύγισαν. Σήμερα στέλνει μήνυμα σε όλους όσους αψηφούν τον ιο και τα συμπτώματά του.
«Αν εγώ το πέρασα αυτό έτσι εσύ ενδεχομένως να μην τα καταφέρεις…»
Η Μαρία Λαζάρου ήταν τυχερή. Αποφάσισε όμως να βοηθήσει όσους παλεύουν με την νόσο, δίνοντας πλάσμα προκειμένου να συμβάλει στην έρευνα για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων.
