Η βελούδινη φωνή του σφραγίζει τις δεκαετίες του '60 και του '70. Με την σπάνια χροιά του και την αισθαντική του ερμηνεία, αγγίζει τις καρδιές των Ελλήνων και γίνεται ο εμβληματικός ερμηνευτής του νέου κύματος.
Μέσα από τον ελληνικό κινηματογράφο τραγουδάει για τον έρωτα, την φτώχεια και τη λαϊκή τάξη.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος, ο τροβαδούρος της αγάπης, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 79 ετών, αντιμετωπίζοντας χρόνια προβλήματα υγείας, βυθίζοντας στην θλίψη όλη τη χώρα.
Από την οικοδομή μάγεψε με τη φωνή του τον Χατζιδάκι
Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας, αλλά τα δύσκολα χρόνια του 40, ανάγκασαν την οικογένειά του να μετακομίσει στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή.
Σε ηλικία 5 ετών μένει ορφανός από μητέρα και μεγαλώνει με τον πατέρα του Γιώργο και τον μικρό αδερφό του Βασίλη.
Ρίχνεται στον αγώνα της επιβίωσης δουλεύοντας ως οικοδόμος. Το ταλέντο της φωνής του όμως και ένα μεροκάματο σε οικοδομή απέναντι από το σπίτι του Μάνου Χατζιδάκι, καθόρισαν την μοίρα του.
Σε ηλικία 20 ετών χτυπάει την πόρτα της δισκογραφικής εταιρείας «COLYMBIA» και παρά τα απανωτά όχι επιμένει, ώσπου το 1962 περνάει από ακρόαση από τους Μίκης Θεοδωράκη και ο Βασίλη Τσιτσάνη.
Το νέο κύμα και ο ελληνικός κινηματογράφος
Ο Γιάννης Πουλόπουλος έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας και αφήνει πίσω του παρακαταθήκη μια από τις πλουσιότερες δισκογραφίες, που ξεκινάει από το 1963 και τελειώνει το 1999, που αποφάσισε να αποσυρθεί από το τραγούδι.
Οι συνεργασίες του όμως με Γιάννη Σπανό και Δήμο Μούτση στο «Νέο Κύμα» και με τον Μίμη Πλέσσα στις χρυσές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, θα αφήσουν εποχή και θα μπούνε σε όλα τα σπίτια των Ελλήνων.
Ασυμβίβαστος μέχρι το τέλος της καριέρας του. Χαμηλών τόνων και πάντοτε απλός, με τον θάνατό του, σβήνει η πιο ρομαντική εποχή του ελληνικού τραγουδιού.
