Εν εξελίξει βρίσκεται επιχείρηση της αστυνομίας μετά τους πυροβολισμούς που έπεσαν στην παραλία Μποντάι του Σίδνεϋ, με την αστυνομία να καλεί τους πολίτες να αποφεύγουν την περιοχή.
Η περιοχή έχει αποκλειστεί και ελέγχεται εξονυχιστικά για αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς.
Με το που ακούγονται οι πυροβολισμοί, τουλάχιστον 50, όπως αναφέρουν αυτόπτες μάρτυρες, ο κόσμος τρέπεται σε φυγή. Στην παραλία βρίσκονταν περίπου 2.000 άτομα για την εβραϊκή γιορτή Χάνουκα και μία από τις εκδηλώσεις είχε προγραμματιστεί να γίνει στην παιδική χαρά της παραλίας από πολύ νωρίς το πρωί.
Άνθρωποι κείτονται στο έδαφος, υπάρχουν πολλοί τραυματίες, σε πολλούς γίνεται ΚΑΡΠΑ, αρκετοί έχουν διακομιστεί στο νοσοκομείο σε άγνωστη κατάσταση, σύμφωνα με τον υπεύθυνο των ασθενοφόρων στη Νέα Νότια Ουαλία.
Η αστυνομία επιβεβαίωσε ότι τουλάχιστον 10 είναι οι νεκροί: εννέα πολίτες και ο ένας από τους δράστες, καθώς και 11 τραυματίες, ανάμεσά τους και δύο αστυνομικοί.
Ένας άνδρας, τον οποίο τα μέσα ενημέρωσης αποκαλούν ήρωα, έσπευσε να αφοπλίσει τον έναν από τους δράστες, ενώ δέχεται τα πυρά του άλλου που βρίσκεται πάνω σε γεφυράκι, μόλις 50 μέτρα από την παιδική χαρά.
Ο ένας φερόμενος ως δράστης σκοτώθηκε από τα πυρά της αστυνομίας και ο άλλος συνελήφθη και κρατείται, ενώ είναι σε κρίσιμη κατάσταση από τα πυρά.
Ο πρόεδρος του Ισραήλ Χερτζογκ, συγκλονισμένος, αποκαλεί τους δράστες απεχθείς τρομοκράτες που επιτέθηκαν εναντίον Εβραίων που είχαν πάει για να ανάψουν το πρώτο κερί της Χάνουκα στην παραλία Μποντάι.
Ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκιντεόν Σάαρ δηλώνει πως η κυβέρνηση της Αυστραλίας είχε λάβει αναρίθμητα προειδοποιητικά σημάδια και θα πρέπει να συνέλθει. Θεωρεί ότι οι εκκλήσεις για παγκοσμιοποίηση της Ιντιφάντα έγιναν πράξη σε αυτή την παραλία. Αυτά είναι τα αποτελέσματα των αντισημιτικών επιθέσεων στην Αυστραλία τα τελευταία δύο χρόνια, όπως τόνισε.
Αυτή η επίθεση είναι η πιο φονική ένοπλη επίθεση στη χώρα από την επίθεση στο Πορτ Άρθουρ το 1996, όταν 35 άτομα σκοτώθηκαν και δεκάδες τραυματίστηκαν, όταν ένας ένοπλος άνοιξε πυρ. Η επίθεση αυτή αποτέλεσε σημείο καμπής, ωθώντας την κυβέρνηση να θεσπίσει μερικά από τα αυστηρότερα μέτρα ελέγχου όπλων στον κόσμο.
Από τότε έχουν καταγραφεί μόνο λίγες μαζικές επιθέσεις με όπλα, οι περισσότερες εκ των οποίων σχετίζονταν με ενδοοικογενειακή βία και όχι με επιθέσεις σε δημόσιους χώρους όπως η σημερινή.
