Συνεχίζουν δυναμικά τις κινητοποιήσεις τους οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, με τα μπλόκα ολοένα και να ενισχύονται στη χώρα.
Κραυγή απόγνωσης
Ο Τάσος Μούτος είναι 22 χρόνων, καλλιεργητής πατάτας.
«Είναι πολύ δύσκολο για ένα νέο παιδί, είναι δύσκολη η καλλιέργεια της γης. Μέσα στη λάσπη, μέσα στην υγρασία. Την πουλάμε στον έμπορο 0,20€ και φτάνει στο σούπερ μάρκετ στο 1 – 1,10€».
«Ξυπνάμε να πάμε στη λαϊκή 04:30 η ώρα, να γυρίσουμε σπίτι 16:00 η ώρα, να συνεχίσουμε να μαζέψουμε, να καλλιεργήσουμε, να βγάλουμε πατάτες, για να πάμε την άλλη μέρα πάλι στη λαϊκή και την άλλη μέρα πάλι το ίδιο», λέει ο ίδιος.
Η Κωνσταντίνα Καναβού είναι αγρότισσα 15 χρόνια.
«Ενώ ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, έχει εξελιχθεί στον χειρότερό μας εφιάλτη».
«Είναι πολύ δύσκολο γιατί μία γυναίκα δεν αντιμετωπίζεται ισάξια. Η προσπάθεια η δική μας θα πρέπει να είναι πολλαπλάσια», λέει η ίδια.
«Δεν θα ήθελα η κόρη μου να ασχοληθεί με αυτό».
Η ίδια καλλιεργεί και μαζεύει ελιές.
Στο Καλαμάκι της δυτικής Αχαΐας, ο Κώστας Κοτσόπουλος, κτηνοτρόφος, κοιτάει την άδεια στάνη του. Δεν έχει παιδιά, αλλά έχει την επιχείρηση με τον αδελφό του, που έχει οικογένεια.
«Εδώ κάποτε ήταν γύρω στα 400 ζώα, τα οποία 3 Σεπτέμβρη θανατώθηκαν. Πλήρης καταστροφή».
Όσο για τις αποζημιώσεις;
«Η κυβέρνηση μάς έδωσε αποζημίωση, 70 ευρώ ανά ζώο αλλά δεν είναι δίκαιο. Για να αγοράσεις ένα ζώο θέλεις 500 ευρώ περίπου».
Με το βλέμμα στο μέλλον, εκφράζουν την αγωνία και την απόγνωσή τους.
