Η Λυδία Φωτοπούλου ήταν η σημερινή καλεσμένη στο «Buongiorno».
Η ηθοποιός μίλησε για την νέα σειρά του MEGA «Μια νύχτα μόνο» και για τον ρόλο της.
«Οι πρωταγωνιστές και το κεντρικό τρίο, η Μαριλίτα Λαμπροπούλου, ο Δημήτρης Λάλος και ο Τάσος Ιορδανίδης, κάνουν ένα ερωτικό τρίγωνο. Έχουν μια εταιρεία οι δυο άνδρες. Εγώ και η Φιλαρέτη Κομνηνού είμαστε οι μητέρες των δύο αυτών ξαδέρφων και λίγο το μάτι μας είναι στραμμένο στην εταιρεία και δεν θέλουμε να χαλάσει. Θέλουμε να έχουν καλή σχέση τα δυο ξαδέρφια. Έχει πολλές ιστορίες που διαδραματίζονται. Νομίζω ότι θα πάει πολύ καλά. Υποδύομαι την μητέρα του Τάσου Ιορδανίδη», είπε αρχικά η Λυδία Φωτοπούλου.
Και συνέχισε: «Δεν νομίζω ότι όλα ξεκινούν από τον έρωτα, υπάρχουν και άλλα πράγματα που μπορεί κανείς να ξεκινήσει τη ζωή του. Και ο έρωτας όμως παίζει σπουδαίο ρόλο. Έτσι όπως νιώθω τη ζωή μου τώρα, η αγάπη έχει μεγαλύτερη σημασία. Ήταν μεγάλη δοκιμασία το πρόβλημα που είχε η εγγονή μου, έχει ξεπεραστεί πλέον. Πιστεύω πολύ στην επιστήμη, και πιστεύω κάνει πολύ μεγαλύτερα πράγματα και θα μπορούσε να κάνει ακόμη μεγαλύτερα. Η ψυχολογία της οικογένειας είναι πολύ σημαντική στην νόσηση και κάνει την διαφορά. Δεν μπορείς να είσαι ψύχραιμος αλλά μετά «ανασκουμπώνεσαι» και κάνεις αυτό που πρέπει με την σιγουριά ότι θα πάνε όλα καλά. Μείναμε στην Ελλάδα και το ξεπέρασε εδώ το πρόβλημα. Αυτό που έχει κάνει η αείμνηστη Μ. Βαρδινογιάννη με το Παίδων είναι εξαιρετικό».
Αναφορικά μ την θρησκεία: «δεν πιστεύω στον «κλασικό όρο». Όλοι άνθρωποι ανέκαθεν είχαμε ανάγκη να εξηγήσουμε ανεξήγητα, οπότε η θρησκεία ήταν το πρώτο «εύκολο» πράγμα για να εξηγήσουμε την ζωή. Πολλές φορές νιώθω τι η θρησκεία ασκεί έναν έλεγχο πάνω μας, οπότε δεν είμαι προς τα εκεί. σίγουρα όμως πιστεύω κάτι πάνω από εμάς. Έχω προσευχηθεί στην Παναγία, έχω προσευχηθεί σε μία Δύση, είπα στο σύμπαν να με βοηθήσει. Ήρθε η βοήθεια αλλά πιθανώς να ήταν σύμπτωση».
Στην συνέχεια η Λυδία Φωτοπούλου μίλησε για την μητέρα της, την ασθένειά της αλλά και το πένθος που βίωσε χρόνια αργότερα.
«Δεν γνώριζα για την μητέρα μου και την ακριβή κατάσταση της υγείας της. Ήμουν μικρή κ δεν ήξερα για τον καρκίνο και τα προβλήματα καρδιάς που είχαν αντίστοιχα οι γονείς μου. Η μαμά μου «έφυγε» από τον καρκίνο, και πάντα πίστευα ότι η μητέρα μου από ηρωισμό δεν μου είπε ότι νοσεί. Μία που μου το είπαν μία που πέθανε την άλλη μέρα. Όταν τα 40 μου είπα σε μια ψυχίατρο και είπα ότι η μαμά μου είναι ηρωίδα και δεν μου είπαν τίποτα για τον θάνατό της για να μην στεναχωρηθώ. Και μου είπε: «και δεν στεναχωρηθήκατε;». και τότε κατάλαβα πόσο λάθος είχα κάνει τότε. Και από τότε άρχισα να πενθώ την μητέρα μου, ένιωσα την έλλειψη. Μετά την ψυχανάλυση απελευθερώθηκα και άρχισα να μοιράζομαι τα συναισθήματά μου. Πρέπει να μοιραζόμαστε την αλήθεια», αποκάλυψε.
