Η Ελένη Καστάνη ήταν η σημερινή καλεσμένη στο «Χαμογέλα και Πάλι!».
Η Ελένη Καστάνη πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Η Δεξιά, η Αριστερά και ο κυρ- Παντελής» στο θέατρο «Μικρό Παλλάς» και μίλησε για το έργο.
«Το έργο μας, διαδραματίζεται στην Κατοχή. Είμαι με τον Σταμάτη φασουλή, είμαστε ζευγάρι στο έργο. Έχει παιχτεί παλιά στο θέατρο με τον Λογοθέτη, δεν έχει γίνει ταινία. Είναι ένα ζευγάρι, ο Παντελής και εγώ η γυναίκα του, και έχουν δύο γιους. Ο ένας είναι «Δεξιός», ο άλλος «Αριστερός» και γίνονται κάποια ευτράπελα. Ο Σακελάριος με τον Γιαννακόπουλο, επιλέγουν ένα τόσο φορτισμένο θέμα συναισθηματικά. Και κάνει με αυτό το θέμα, μίας κωμωδία. Η καινούρια γενιά δεν έχουν προσλαμβάνουσες από την Κατοχή. Το εντυπωσιακό είναι το πόσο αρέσει στα νέα παιδιά η παράσταση. Είναι φοβερή και η παράσταση που έχει κάνει ο Σταμάτης Φασουλής. Είναι μάγος του θεάτρου. Πάντα μας ενδιαφέρει η πολιτική πιστεύω, άλλες εποχές περισσότερο άλλες φορές περισσότερο. Θεωρώ ότι είμαστε «Ανατολή» ούτως ή άλλως», ανέφερε αρχικά.
«Έκανα ένα πέρασμα στην καινούρια εκδοχή του «Τι ψυχή θα παραδώσεις», δεν παίζω στην ταινία. Τον ρόλο μου τον κάνει η Μαρία Λεκάκη. Ο Αλέξανδρος Ρήγας μου ζήτησε να κάνω ένα πέρασμα, μια σκηνή, και έχω μία σκήνη με την Μαρία. Είναι ο ρόλος μου απλά έχω μία σύνδεση με την Μαρία. Με ρωτούν γιατί δεν είμαστε εμείς στην ταινία. Πρώτο και κύριο, μεγαλώσαμε, έχουν περάσει 25 χρόνια από την σειρά. Μια χαρά είμαι με τον χρόνο, είμαι 65 ετών. Με μαλώνουν όταν λέω την ηλικία μου αλλά είμαι καλά με αυτό», συνέχισε.
Για την ανασφάλεια στον χώρο της υποκριτικής η Ελένη Καστάνη τόνισε: «Σε όλες τις δουλειές υπάρχει η «εξουσία». Εμάς η δουλειά μας είναι μέσα στην ανασφάλεια και δεν έχει να κάνει με το σωματείο αυτό. Αν δεν πας σε μία δουλειά, περιμένουν άλλες 4-5 να πάνε».
Για τις προσωπικές «μάχες»: «Τα πιο σκληρά πράγματα ήταν οι απώλειες στην ζωή μου. επαγγελματικά, το πιο σκληρό πράγμα που έχω κάνει είναι η κωμωδία. Είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό είδος. Ο κόσμος δίνει την ομορφιά του θεάτρου. Οι κωμικοί είμαστε αυστηροί αλλά και ευλογημένοι. Αμειβόμαστε και καλύτερα. Νιώθω τυχερή και αποδοχή και αγάπη. Άμα είσαι γυναίκα δεν είναι τόσο εύκολο στον χώρο μας, υπάρχει ανταγωνισμός. Η Βουγιουκλάκη, η Βλαχοπούλου ήταν σταρ. Η Αλίκη ήταν πρωτοπόρος και δεν υπήρξε καμία σαν εκείνη. Η δική μου γενιά απουσιάζει από την τηλεόραση, δεν μας παίρνουν».
