Αντιμέτωπη με μια μεγάλη πρόκληση και ευκαιρία, βρίσκεται η Εθνική μας ομάδα στο Ευρωμπάσκετ. Στις 5 το απόγευμα, στον μικρό τελικό, θα διεκδικήσει την τρίτη θέση. Μια διάκριση που ψάχνει η Εθνική ομάδα, εδώ και 16 χρόνια.
Ένα χάλκινο μετάλλιο από… ατόφιο χρυσάφι. Τόσο αξίζει η νίκη επί της Φινλανδίας στον μικρό τελικό του Ευρωμπάσκετ.
Για την Εθνική μας, που μετά την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας το 2009 μετρά μόνο πίκρες και απογοητεύσεις, ο σημερινός αγώνας έχει ιστορικές διαστάσεις.
Άλλωστε στα 38 χρόνια που μεσολάβησαν από το έπος του 1987 και την εκτόξευση του ελληνικού μπάσκετ στην κορυφή, οι φορές που ανέβηκε στο βάθρο μιας μεγάλης διοργάνωσης είναι πέντε.
Σήμερα πάει για την έκτη.
Για κάποια από τα παιδιά της Εθνικής, όπως ο αρχηγός Κώστας Παπανικολάου και ο Κώστας Σλούκας ο σημερινός αγώνας μοιάζει με έναν τελευταίο χορό. Και οι δύο φόρεσαν για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής ανδρών το 2011, αμέσως μετά το τέλος της προηγούμενης χρυσής εποχής της κι έχουν λουστεί όλες τις πίκρες και τις απογοητεύσεις των τελευταίων 16 χρόνων δίχως να έχουν βιώσει μια μεγάλη στιγμή αντίστοιχη αυτών που μας χάριζαν οι προκάτοχοί τους.
Στα 35 τους πια και με δεδομένο ότι το επόμενο καλοκαίρι δεν θα γίνουν διοργανώσεις εθνικών ομάδων, λογικά δεν θα φορέσουν ξανά πια τη φανέλα με το εθνόσημο. Ο Σλούκας το έχει πει απ’ έξω απ’ έξω ότι στη Ρίγα κλείνει ο κύκλος του με την Εθνική. Η τελευταία ευκαιρία και γι’ αυτόν και για τον Παπανικολάου για κάτι μεγάλο είναι σήμερα.
Η Φινλανδία βεβαίως δεν αστειεύεται.
Έφτασε για πρώτη φορά στην τετράδα του Ευρωμπάσκετ και διεκδικεί το πρώτο μετάλλιο στην ιστορία της αποκλείοντας την πανίσχυρη Σερβία στους 16 κι αυτό τα λέει όλα. Εκτός αυτού, είναι και κακός μας δαίμονας. Σε Ευρωμπάσκετ την έχουμε νικήσει μόνο μία φορά, το 2011, κι έχουμε χάσει τρεις, συμπεριλαμβανομένων των δύο τελευταίων αναμετρήσεων στις διοργανώσεις του 2013 και 2017.
Η Εθνική μας πρέπει να ξορκίσει και την κατάρα των μικρών τελικών, που της έχει στερήσει ουκ ολίγα μετάλλια σε μεγάλες διοργανώσεις. Καθότι έχει κερδίσει μόνο τον ένα από τους επτά που έχει παίξει μέχρι σήμερα, το 2009 στην Πολωνία.
Στους υπόλοιπους, τέσσερις για Ευρωμπάσκετ και δύο για Παγκόσμια πρωταθλήματα, έχει ηττηθεί. Σήμερα όμως το κίνητρο είναι πολύ μεγάλο. Γιατί αυτό το χάλκινο μετάλλιο έχει τη λάμψη του χρυσού.
