Τα βλέμματα όλου του πλανήτη ήταν στραμμένα χθες στην Ουάσιγκτον και στη συνάντηση του προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με τον Ουκρανό ομόλογό του, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, στον Λευκό Οίκο, παρουσία ηγετών κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τα χαμόγελα και τις χειραψίες να περισσεύουν, ειδικοί στην γλώσσα του σώματος και στη μη λεκτική επικοινωνία αποκρυπτογραφούν την στάση των δύο προέδρων κατά τη διάρκεια των συνομιλιών, εξηγώντας πώς οι κινήσεις τους μαρτυρούν τις σκέψεις τους.
Τι «μαρτυρά» η γλώσσα του σώματος
«Όταν συναντηθήκανε στην αρχή έξω από το αυτοκίνητο, ήταν πιο μαζεμένος και ο Τραμπ και φυσικά ο Ζελένσκι. Βέβαια, έκανε την κίνηση της υπεροχής ο Τραμπ, τον έπιασε λίγο από τον σβέρκο από πριν και τον καθοδήγησε προς τα μέσα. Ο Τραμπ πάντα προσπαθεί να δείχνει την υπεροχή του», λέει στο MEGA ο Evan Fotis Γεωργουλάκης, φυσιογνωμιστής και σύμβουλος προσωπικής επικοινωνίας.
«Από αυτήν τη συνάντηση ήταν μειωμένες οι ενδείξεις, δεν είχε τόσο έντονα πράγματα, ήταν και οι δύο μαζεμένοι, όταν καθόντουσαν στις καρέκλες πάντα κάθονται πιο όρθιοι, να δείχνουν την εγρήγορση, με τα πόδια ανοιχτά και τα χέρια τα έχουν ανάμεσα».
Όπως λέει ο κ. Γεωργουλάκης για τη συνάντηση Τραμπ – Πούτιν στην Αλάσκα:
«Στην αρχή ήταν πιο εγκάρδια και σιγά σιγά όσο προχωρούσε ο χρόνος, άρχισαν να μαζεύονται. Όταν καθίσανε μπροστά στο podium που ανεβήκανε, ήταν λίγο μαζεμένοι, υπήρχε μία στιγμή αμηχανίας που έσφιγγε και ο Πούτιν τα χέρια του. Προς το τέλος, μετά τη συνομιλίες, ο Τραμπ ήταν αρκετά ‘πεσμένος’, σε σχέση με τον Πούτιν».
«Η συνάντηση που είχε πιο πολύ υλικό θα έλεγα ήταν του Πούτιν με τον Τραμπ, που μπορούμε να πούμε ορισμένα πράγματα παραπάνω σε σχέση με τις χειρονομίες. (…) Έχουμε τις στιγμές που είναι πιο χαλαροί, έχουν κάνει όλοι κάποιες μικροκινήσεις. (…) Μετά έχουμε τις πιο μεθοδευμένες», συμπληρώνει.
«Είμαστε φτιαγμένοι να μπορούμε υποσυνείδητα να βλέπουμε και να αποκωδικοποιούμε τα υποσυνείδητα μηνύματα, τα μη λεκτικά, του καθενός. Και γι’ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι είναι ορισμένα πράγματα που λέμε λεκτικά, συνειδητά, αλλά τα μηνύματα τα οποία εκφράζουμε όχι μέσα από τα λόγια μας, με το σώμα μας, με όλες τις άλλες δηλαδή μικροεκφράσεις του προσώπου, με την κινησιολογία μας, την στάση του σώματος, είναι συνήθως πολύ πιο δυνατές», καταλήγει.
