Καλεσμένος στο Buongiorno ήταν ο Stan.
Ο αγαπημένος τραγουδιστής, συνθέτης και στιχουργός, μίλησε για την επιτυχία των τραγουδιών του και για την απήχησή τους στο κοινό.
«Νομίζω πως ο καθένας έχει το δικό του αγαπημένο τραγούδι. Πολλοί μου γράφουν ότι μπαίνουν στο τραπέζι του γάμου τους με το τραγούδι μου. Έκανα επανεκτέλεση το «Παίρνω όλη την ευθύνη» για να ακούσει ο κόσμος πώς το είχα στο μυαλό μου όταν το είχα γράψει. Είμαι περίπου 15 χρόνια στην δουλειά και άλλο 1 χρόνο που ήμουν στην Αθήνα και έγραφα τραγούδια μόνο. Αισθάνομαι πιο έμπειρος, αλλά ακόμη έχω την ίδια θέληση για να ανέβω το βουνό της επιτυχίας και να κατακτήσω καινούριες κορυφές. Είναι κάτι που με κρατά σε εγρήγορση και είναι το έναυσμα για να κυνηγήσω ακόμη περισσότερο τα όνειρά μου», είπε αρχικά ο Stan – κατά κόσμον Στράτος Αντιπαριώτης.
Για την trap και τις συνεργασίες του στην μουσική: «τα πάντα είναι στο τραγούδι. Δεν υπάρχει «καλό» ή «κακό» είδος μουσικής, υπάρχουν κακά και καλά τραγούδια σε κάθε είδος. Όλες οι συνεργασίες που έκανα με καλλιτέχνες, είναι από τις καλές συνεργασίες του είδους εκείνου. Πρόσεξα κυρίως το δικό μου κομμάτι στα τραγούδια. Δηλαδή το δικό μου το κομμάτι να μην είναι κάτι που να προσβάλλει, δεν θα κεντρίσει αρνητικά την προσοχή του κοινού αλλά θετικά. Αποδείχθηκε από την αγάπη του κοινού και τα streams. Έχω κοινό και νεανικό και στην ηλικία μου, είμαι 37 ετών, αλλά και μεγαλύτερο».
«Τα τραγούδια μου θέλω να ξεχωρίζουν και να είναι όμορφα σε όποιο είδος και αν τοποθετούνται»
Ο Stan, αναφορικά με την μουσική παιδεία του αλλά και για το ύφος των τραγουδιών του υπογράμμισε:
«Τα πρώτα μου τραγούδια που έγραψα ήταν στα αγγλικά πχ το Last Summer. Πάντα αντιλαμβανόμουν την μουσική, να μπορώ να κάνω το καλύτερό που μπορώ για να είναι τέλειο το τραγούδι. Αν θα είναι από εκεί και πέρα, ελληνικό, αγγλικό, λαϊκό, σε τι ύφος, δεν με ενδιαφέρει. Ήθελα απλά στο είδος του να ξεχωρίζει και να είναι όμορφο. Δεν έχω σπουδάσει μουσική, είμαι αυτοδίδακτος. Είχα πάρει ένα πιάνο και λίγο λίγο ξεκίνησα να γράφω. Τα πρώτα μου τραγούδια τα έγραψα χωρίς πιάνο, ήταν απλώς ιδέες τις οποίες είχα στο μυαλό μου. Τις είχα ηχογραφήσει στο κίνητρό μου τραγουδώντας τες και μετά ήρθαν οι μουσικοί και κούμπωσαν μέσα σε αυτό. Οι γονείς μου δεν έχουν σχέση με την μουσική. Ο παππούς μου ήταν παραδοσιακός τραγουδιστής τραγουδούσε σε πανηγύρια αλλά ήταν αλουμινάς. Όταν τραγούδησα στην Πάρο το Πάσχα, αισθανόμουν ότι είναι σαν όνειρο. Σαν τον τόπο μας δεν υπάρχει».
Και προσέθεσε: «Σε αυτόν τον χώρο μπορεί και να την «ψωνίσεις» λίγο αλλά αν πάρεις το μάθημά σου από αυτά τα λάθη, θα πάρεις το μάθημά σου. Χαίρομαι γιατί είναι μέρος της διαδρομής μου αυτό το κομμάτι. Αγαπούσα την μουσική και έγινα μουσικός, δεν ήμουν άνθρωπος που έλεγα ότι θέλω να γίνω αναγνωρίσιμος και δεν με νοιάζει το πώς θα γίνω. Συνειδητοποιώντας το τι έρχεται μαζί με το να πετυχαίνεις στην δουλειά σου, λίγο κάπως «μάγκωσα» σε νεαρή ηλικία. Φοβήθηκα. Αυτό με έκανε να αποτραβηχθώ και να κλειστώ στον εαυτό μου, και να μην θέλω αυτή την επαφή με τον κόσμο. ήμουν πάντα πολύ ντροπαλός με πολλές ευαισθησίες, και πάντα τις ευαισθησίες μου τις εξέφραζα μέσα από τα τραγούδια μου. δεν το έκανα γιατί ήθελα να δειχθώ αλλά το έκανα σαν ψυχοθεραπεία. Δεν το απολάμβανα, αλλά τώρα το απολαμβάνω, είμαι τρομερά ισορροπημένος».
«Προστατεύρω την προσωπική μου ζωή»
Για την προσωπική του ζωή και την σύζυγό του, ο Stan δήλωσε: «Θεωρώ ότι όπως ένα τραγούδι έχει επιτυχία, τα μυστικά του πρέπει να μένουν στο στούντιο. Έτσι θέλω και την προσωπική μου ζωή να την κρατάω και να την προφυλάσσω, όπως κάνω όλα αυτά τα χρόνια γιατί είναι για μένα επιτυχία. Είναι συνειδητή επιλογή. Όλα είναι εμπειρίες και ο καθένας μας γίνεται καλύτερος μέσα από αυτό. Χαίρομαι που με την σύζυγό μου όλα έγιναν στο σωστό timing και με τον σωστό τρόπο, και θεωρώ ότι στην ζωή τίποτα δεν είναι τίποτα τυχαίο. Είμαστε έξι χρόνια μαζί και παντρεμένοι τα τελευταία δύο χρόνια».
