Φίλος των παιδιών που πνίγηκαν στον Άραχθο ποταμό περιέγραψε στο Live News όλα όσα συνέβησαν.
Άσχημα είναι τα νέα που έρχονται από την Πάτρα, καθώς τα δύο παιδιά που ανασύρθηκαν από τον ποταμό Άραχθο στην Άρτα την Τετάρτη (11.06.2025) χωρίς τις αισθήσεις τους και τα είχαν επαναφέρει οι γιατροί, είναι εγκεφαλικά νεκρά. Το συγκινητικό αντίο από τους φίλους τους.
Τα 2 παιδιά αποδείχθηκε πως έμειναν χωρίς οξυγόνο για πάνω από μία ώρα κάτι το οποίο προκάλεσε ανεπανόρθωτες βλάβες σε ζωτικά τους όργανα.
Φίλος των παιδιών περιγράφει στο Live News τι συνέβη.
«Τελείωσαν οι εξετάσεις και μου είπε ο Κωνσταντίνος να πάμε στα παραποτάμια στο Νεοχώρι, να περιμένουμε το λεωφορείο. Εκεί συναντήσαμε τα παιδιά που είχαν μπει στα ρηχά. Είπε ο μικρός ο Νίσι, ότι ξέρει κολύμπι και θέλει να μπει αλλά φοβάται αν είναι κρύο το νερό. Και του είπε ο Σπύρος να τον πάρει αγκαλιά και να πάνε μαζί. Και εκεί που σταμάτησε να πατάει ο Σπύρος, ο Νίσι δεν ήξερε καθόλου μπάνιο και άρχισε να τον πνίγει, να τον έχει κεφαλοκλείδωμα και να τον πνίγει. Δεν πήρε καθόλου ανάσα ο Σπύρος.
»Άρχισαν να παλεύουν με το νερό. Βούτηξα, δεν μπόρεσα να κάνω κάτι άλλο. Με βούτηξε και εμένα ο μικρός για να βγει στην επιφάνεια. Πρόλαβα τελευταία στιγμή και βγήκα. Φώναξα κατευθείαν βοήθεια, πήγα στην καφετέρια του χωριού, πήγα στον λεωφορειατζή του είπα τι έγινε και πήγαμε να του δείξω πού βυθίστηκαν τα παιδιά. Εκείνη τη στιγμή μπήκε κατευθείαν μέσα. Αυτός και ένας με καταγωγή από την Αλβανία, Λέων τον φωνάζαμε. Πάλευαν ενάμιση λεπτό και εξαντλήθηκε ο Σπύρος. Εκεί είχαν έρθει ήδη κάποιοι μεγάλοι, αλλά επειδή δεν τους έβλεπαν, δεν πήδηξε κανένας μέσα. Και μετά από 10 λεπτά ήρθε ο Λέων και ο λεωφορειατζής. Μπήκαν και έβγαλαν το ένα παιδί, άρχισε ο μπαμπάς μου να του κάνει ΚΑΡΠΑ, και το άλλο το παιδί το είχαν χάσει».
«Ήταν σαν μου είπε ‘μπαμπά βγάλε με από εδώ δεν μπορώ να πάρω ανάσα»
Ο άνθρωπος που βούτηξε και έβγαλε έξω τα παιδιά, είπε στην εκπομπή εμφανώς συγκινημένος:
«Βούτηξα από τρεις φορές για το κάθε παιδί. Αυτός που ήταν στην βάρκα, έβλεπε τα παιδιά και μου έδειχνε που ήταν τα παιδιά. Εκεί ήταν πολύς κόσμος, 30-40 άτομα. Όταν είδα το ένα παιδί ήταν σαν μου είπε ‘μπαμπά βγάλε με από εδώ δεν μπορώ να πάρω ανάσα’. Ξαναμπαίνω μέσα, και έλεγα να με σπρώξουν για να πάω πιο βαθιά. Άργησαν να μου πουν για το δεύτερο παιδί. Είχαμε βγάλει έξω το παιδί, έδωσαν πρώτες βοήθειες και τότε μου φώναξαν πως είναι και άλλο παιδί. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ πως έχασα τα παιδιά. Εγώ το έκανα για τα παιδιά μου. Ήθελα να είναι τα παιδιά με τις οικογένειές τους αλλά με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν πως έφυγαν».
